EMRE BOL – YOLA DEVAM
Son lig maçından 9 farklı oyuncuyla sahadaydı Fenerbahçe… Sadece Becao ve Osayi- Samuel'in rotasyona uğramadığı karşılaşmada son dönemlerde alıştığımız gümbür gümbür Fenerbahçe'yi izleyemedik. Özellikle orta sahada Mert Hakan ve Zajc beklentileri karşılayamayan oyunculardı.
Spartak Trnava ilk 45 dakikayı kalesinin önüne adeta etten duvar örerek geçirdi. Alan savunmasını iyi yapınca ekibimize fırsat tanımadılar. Bu rotasyonlu kadroda özellikle hücum hattının çok önemli bir eksiği var.
Hücum ederken rakibe yerleşmek için çok fazla zaman veriyorlar. Bu zamanı iyi değerlendiren rakip Fenerbahçe karşında neredeyse hiç eksik yakalanmadı. Böylesi kapanan takımlar karşısında pas hızını yukarılara çekmek zorundasın. Crespo ve Oosterwolde'yi çok beğendim. İkisi de inanılmaz mücadele ettiler.
King'de hem fizik kalitesiyle rakibe zor anlar yaşattı hem de kilidi açan isim oldu. Sonradan girenler zaten alışkın oldukları şekilde topun hızını arttırınca rakibin başını döndürdü. İsmail hocanın bundan sonraki maçlarda rotasyon yaparken bazı kliklere dikkat etmesi gerekiyor.
Oyuncu dinlendirme ya da bütün futbolcuları kullanma durumunu sonucu aldıktan sonra da yapabilir.
GÜRCAN BİLGİÇ – BİR BAŞKADIR
İlk maçta da benzeri olmuştu. Koşucu ön tarafa ile oynadığınız zaman, set oyunu rafa kalktı. Trnava karşısında da direkt rakibin üstüne gitmek isteyen anlayış taktik tahtasına çivilendi. 76'ya 24 topla oynama oranını getirdi bu tarz ama, pozisyonları eksik bıraktı.
Rakibin dirençli ve temaslı savunmasında gedik açmak kolay olmadı. Bire birleri zorlamak durumunda kaldılar, pas ile ceza alanına girme fikri devreye girmedi, duvara çarpıp geri döndüler. King, Batshuayi ve Kent, eksik kalan maçların hesabını kesmek istediler hep.
Uzun bir aradan sonra İsmail Kartal'ın hesapları içinde olmak adına tabelada isim yazdırmanın peşindeydiler. Ceza alanına taşınan her topta, olabilecek pozisyonlar bu duruş ile olamadılar. İkinci yarıda Trnava'ya daha cesaretli görsek de, Fred, Szymanski hamleleri ile Fenerbahçe "şapkadan tavşan çıkarma" düğmesine bastı. Baskı yine devam ediyordu ama bu kez topun "aklı" vardı.
Joshua King'in ilk golündeki hırsı – ısrarı, ikincisindeki takipçiliği ve enerjisi, en az galibiyet kadar değerliydi. Sonuçtan bağımsız, takım olarak ortaya koydukları kazanma arzusu, topu kaptırdıklarında geri almak için gösterdikleri enerji, hep akıllarına golü koymaları ve zamanı bunun için kullanmaları her şeyden önemli. Başka bir takım ve teknik adam var orada...
