Zengin ve yoksul

Fenerbahçe adına mesele kazanmaktı ve kazandı.
Kazanma duygusuna sahip olmak, güven duygusunu da beraberinde getiriyor. Ama takımın içindeki yanlışlar her şeyi götürüyor.
Hele rakibin özel bir durumu da varsa.
Çünkü kurşun kalemle yazdığı istifası silinse de, Tolunay Kafkas'a sadakatin, Karabükspor için dayanışma gerçeği olacağını düşünmüştüm.
Onlar geçmiş maçların dışında farklı bir direnç gösterdiler, golü de buldular hatta uzatma dakikalarında beraberliğin kıyısından bile geçtiler ama güçleri bu kadarına yetti.
Geceye parantez açarsak. "Karabükspor kendini ezdirmeden yenildi."

***

Fenerbahçe adına orta alanda sorun vardı.
Geçen hafta hayran kaldığımız orta alandaki ruhsal dinginlik rakibi yıpratan hız, bu hafta izindeydi.
Rakibe kolay geçiş izni verildi, alan savunmasında aksaklıklar yaşandı.
Bunun sebebi öncelikle Kuyt'un sakatlığı.
Kuyt durunca, Gökhan Gönül'ün çıkışları da arızalandı.
Selçuk ve Mehmet Topal ikilisinin getirdiği dirençle, kaybettirdiği hız tersine ödeşmeydi.
Dün gece bir çok şeyin sebebiydi.

***

Emenike'nin kendini maça ait hissetmediği bir ilk yarı vardı.
Bu yarıda boş Emenike'nin boş koşuları kadar, arkadaşlarının ona uzattığı "kes yapıştır" topların da etkisi vardı. Yine de oyundan kopmamaya özen gösterdi.
Alper'de bir düşüş var, direnci yok.
Ligin devre arasında sorun yaşadığı ortada.
Diego'nun anlık parıltılarıyla, kabuğuna çekilmiş halleri arasındaki kopukluk dileriz bir maçlıktır.

***

Yani geceyi özetlersek!
Takımın iki doğrusu birçok yanlışı götürdü.
Bir takım kendi yanlışlarına yenilmediyse.
Sebebi savunmanın direnci ve özellikle de Volkan Demirel'dir.

***

Öne çıkan bir gerçek .
Fenerbahçe bu şartlarda puan kaybetmiyorsa.
Bu takımın yenilmesi zor demektir.
Bu de gecenin gizli öznesi!

***

Hakeme gelince...
Cüneyt Çakır'ın düdüğün altında bir not vardı. "Bu gece de yokum!"
Bizim de ona bir notumuz var.
"Siz ne zaman var oldunuz ki!"