İçe yolculuk şart

Avrupa Ligi'ne mağlubiyetle başlanması, umut kırıcı gözükebilir. İlk maçın deplasmanda olması, rakibin geçen sezonu önemli bir ligde etkili bir sırada bitirmiş olması gibi mazeretler de umudu kaybetmeme argümanı olarak değerlendirilebilir. Bunların hepsi bir avuntu olarak da düşünülebilir. Çünkü burası evet boyu kısa bir lig fakat; oyun, strateji, planlama, puan hesapları sizi istediğiniz hedefe pekala taşıyabilir! Bu kısımları bir paragrafla yazmak gerekiyor zira artık maalesef sosyal linç kültürü sizi 24 saat sonra bambaşka yerde konumlandırıp amacına ulaşmak isteyecektir. Trabzonspor uzun süredir türlü olumsuzlukları yaşayarak bu seviye bir form düşüklüğü, kötü oyun, kötü tercih, yanlış transfer ya da adına her ne derseniz deyin geçen sezonunu mumla arar halde.

* * *
Bu takımın geçen yıl ki takımdan başkalaşmış olması; kabul edilebilir bir oyun anlayışında istikrarın henüz tesis edilememiş olması işleri yönetenler bazında çok zorlaştırıyor eminim. Sakatlıkların özellikle hücumda etkin isimleri de içine alması çehreyi bir anda olumsuza çeviren ana unsur. Orta alanda henüz "güçlü" bir duruşa sahip olunamaması ise transfer eksikliğine, mühendislik hatasına bağlanacak netlikte. Onazi'si yok Trabzonspor'un. O yokken işi hücumcular çözüyordu. Şimdi onlar da yok. O eski halinden eser yok Trabzonspor'un. Direkt katkı veren transferi yok. Bir tercih olarak Avrupa Ligi'nde gençlik rotasyonu yapılamaz mı? Yorgun, eksik Trabzonspor'un geçen yıl kendi içinden ürettiği çözümlere ihtiyacı var yine. İçe yolculuk başlamalı hem de hemen! Unutmadan; bir de Uğurcan Çakır... Nazar değmez inşallah.