Reyiz

Haftalardır bazı yorumcular Mersin İdman Yurdu'na dikkat çekiyordu. Keza; Çalımbay ve talebeleri (bence de öyle) ligin en iyi takımlarından biriydi.
Hamza Hamzaoğlu'nun 4-2-3-1 dizilişini sevdiğini ve bu dizilişin hakkını veren Akhisar ile birlikte geldiği yeri hepimiz biliyoruz.
Galatasaray'a geldiğinden bu yana ikili forvetle çok önemli bir çıkış yakalayan Hamza hoca bu seçiminin iyi ve derli toplu oynayan takımlara karşı barındırdığı riski, şüphesi ki en iyi bilen kişi. İlk yarı 0-3 gibi bir skorla bitebilirdi. ilk 45 dakikada çerçeveyi bulan şutu bile olmayan Galatasaray'ın tek ciddi pozisyonu "Chedjou'nun dar açıdan yan ağları bulduğu an" olarak aklımda kaldı. İki kez top elle oynandı gerekçesiyle penaltı bekleyen sarı kırmızılılar Aydınus'a hayli sinirlendi.
Ben ikisinin de penaltı olmadığını sanıyorum. Doğrusu; Mersin lehine çalınan penaltı kararının da "haklı" olduğunu düşünüyorum.
İlk yarıda topla oynama dahil tüm istatistiklerde misafir takım üstündü.
İkinci yarı Emre-Hamit değişimiyle başladı.

Sabri'yi hor görenler!
Galatasaraylı futbolcular devre arasında tüm hatalarıyla yüzleşmiş gibiydi; ilk yarıyı unutturmak için oynuyor demek yetmez, çırpınıyorlardı adeta. Sabri'nin güzel pasıyla ceza alanına giren Burak, takımına kazandırdığı penaltıyı klas bir vuruşla ağlara gönderiyordu. Penaltı kararında Aydınus'la hemfikirim.
Maçın kalan bölümünde en azından "denk güçlerin mücadelesi" havası yakalandı ki; ilk yarıya bakıldığında Hamza Hoca adına bu önemli bir başarı bence.
Servet'in elle müdahale ettiği bir pozisyonda da rahatlıkla penaltı verilebilirdi.
Galatasaray dünkü maçı kazandıysa bu Hakan, Hamit ve özellikle Sabri gibi deneyimli yerli oyuncuları sayesindedir.
Her fırsatta Sabri'yi hor görenler için kötü bir geceydi.
Yenilgiyi hiç hak etmeyen Çalımbay içinse yaşananlar tek kelimeyle kabustu şüphesiz.