Beşiktaş'ın eksiklerinin tamamını yazmaya kalksam yerim yetmez o nedenle "çok eksik" diyerek geçiyorum. Beni ilgilendiren sahadaki eksikler değil hedefteki eksikler!
Bir zamanlar, Porto, Monaco, Leipzig cehenneminden namağlup lider çıkan Beşiktaş da vardı, şimdi Bodo Glimt, Lugano, Brugge grubunda ancak üçüncü olabilen Beşiktaş var.
Aradaki fark ne kadar büyük ise o günlerden, bugünlere bu kulübü yönetenler aynı büyüklükte yanlışlıklar yapmışlar demektir. Ne kadro mühendisliği doğru yapılmış, ne transferler, ne de organizasyon.
Yoksa bir takım bu kadar hedef küçültmek zorunda kalmazdı. Bundan önceki Bodo ve Lugano maçlarını yorumlarken, "Sahada gördüklerim futbol mantığıyla açıklanamaz" diye kalın kalın altını çizmiştim. O maçlarda topa giden yok, toptan kaçan çoktu…
Arada saç ektirip, sakatlık numarası yapanlar da varmış. Ahmet Nur Çebi döneminde Beşiktaş'ta işler sarpa sarmış vesselam. Şimdi yeni bir dönem var, kadro dışı olayları takımı nasıl etkileyecek, ara transfer döneminde ne kadar yara sarılacak v.s bunlar önemli tabii.
Öte yandan hem onbir başlayan, hem de sonradan oyuna giren tüm gençlerin gayreti, heyecanları beni 1979 öz kaynak devrimi yıllarına götürdü. Rızalar, Ziyalar, Süleymanlar, Fikretler hep o devrimin ürünleriydi.
Emrecanlar'ın Uzunhan'ı da, Terzi olanı da yetenekli çocuklar. Semih Kılıçsoy ayrı bir hikaye; güçlü, inatçı, adam eksiltiyor… Tek eksiği son vuruştaki tercihleri. Zamanla çok daha iyi olacaktır.
Demir Ege Tıknaz, Emirhan Delibaş, Mustafa Hekimoğlu gibi gençleri izlemek de keyifliydi. Sahanın en tecrübeli iki ismi olan Steffen ve Chamberlain'in şöyle bir macta kızarmış olmaları da gerçekten ilginçti.
