Ders almalı

Arda'sız oynamanın riski ile başladı Galatasaray maça. Geçen hafta olduğu gibi bu maçta da sarı-kırmızılı takım ilk şutunu 20. dakikada atabildi. Gol yollarına girebilme sıkıntısı hala devam ediyor.
Bucaspor gayet akıllı bir şekilde önde basarak 2. bölgeden Sarp ve Ayhan'a yakın oynayıp Galatasaray'ın oyun başlatma zaafından sürpriz toplar kapmak üzerine plan yapmıştı.
Bunda da son derece başarılı oldu.
Oyun planını dinamik bir şekilde değiştirmek gibi bir alışkanlığı olmayan Rijkaard ilk 45 dakika süper bir şekilde kılını kıpırdatmadan maçı seyretti. Pino'nun cılız ve yardım almadan sağ kanattaki çabasından tek bir orta bile çıkmadı.
Sözleşmesi yenilenen Kewell son maçlarda agresivite dozunu artırmış durumda. Bu durum, motivasyondan çok bence fiziksel yetersizlikten kaynaklanıyor. Baros'u topla buluşturmakta sıkıntı oluşunca bu oyuncu zaman zaman geri gelerek top almaya çalıştı. Böyle bir şablon garipti.

RİJKAARD, ŞOTA'DAN ÖĞRENSİN
Elano her zamanki gibi gamsız bir şekilde kenarda oturdu. "Acaba biz bu oyuncudan neden yararlanamıyoruz?" diye bir otokritik yapılıyor mu, çok merak ediyorum.
Misimoviç, İnsua ve Pino yeni transferler.
Öne çıkan ve iş yapan yine emektar Ayhan.
Yıllanmış şarap gibi en ağır görevlerden biri olan ön liberoda, büyük bir profesyonellik örneği ile çok iyi bir sezon geçiriyor.
Son 20 yılın en kötü futbolu ile en kötü lig başlangıcını yapan Galatasaray ışık vermiyor.
Her maçtan sonra Rijkaard sorumluluk almayıp bir veya birkaç oyuncusunu aslanların önüne atıyor. Hâl böyle olunca oyuncuların hocalarına pek de saygı ve sevgisinden söz edebilmek olası değil.
Kayserispor'un genç hocası Şota'nın Fenerbahçe maçından sonra söyledikleri adam olduğunu göstermişti. Rijkaard'ın bu söylemlerden hisse çıkarması lazım. Ama o hâlâ kendini Pakistan'da zannediyor.