İstatistik bozan

Süper Lig'deki tüm takımların golleri nasıl attığını ve yediğini analiz ederim.
Kayseri'nin deplasmanda en önemli özelliği duran toptan ve hareketli kenar ortasına vurdurarak hiç gol yememesiydi.
Bu da F.Bahçe'ye"golü deneme şansı" olarak uzaktan vurmak, ara pası veya savunma arkasına pas atmak seçeneklerini bırakıyordu. Maçın başlamasıyla birlikte ilk 10 dakika önde bastı Fener. Ancak Kayseri savunması arasına pas atacak adam ne Topal'dı, ne de Raul'du.
Sow ve Kuyt da arkaya koşular yapmak yerine sırtı dönük top almaya çalışınca "araya pas senaryosu" işlemedi. Buna karşın iştahlı Cristian'ın kaleyi gördüğü hemen her pozisyonda şut atması, iki kenar ortasına Sow'un gol girişimleri dışında Fenerbahçe'nin tek gol girişimi oluyordu. Raul tutuktu, Topal yine her yere yetişendi, Kuyt hücumda pek gözükmedi, savunmaya ve Volkan'a "zaten bir puana razı" Kayseri karşısında ilk yarı fazla iş düşmedi.

Bambaşka Fener
İkinci yarıda bambaşka bir F.Bahçe çıktı ortaya. Rakibin en zor gol yediği pozisyonları zorlamaya başladı. 20 dakika içinde kenardan orta ile de attı, duran toptan da golü buldu. "Saracoğlu'na gelene kadar kanat ortasıyla gol yememiş Beşiktaş'a ilk kez attığı gibi Kayseri'nin de çok iyi yaptığı ütün savunma planlarını alt üst etti. Defansı da gol attı, orta sahası da, forveti de.
Benim maç öncesi bütün tahminlerimi alt üst ederken müthiş bir takım dayanışması ve koordinasyon gösterdi.
Emenike çok güçlüydü. İkinci yarıda Sow istekliydi ve takımda kötü olan neredeyse yoktu.
Bu da takımı "İstatistikbozan" bir takım haline getiriyordu.
Daha ligin 7-8. haftasında F.Bahçe'nin şampiyon olacağını yazdığımı bu satırları okuyanlar iyi bilir. Yükselen form grafiğine rağmen Galatasaray'a, 7 puandan fazla fark atarak Fenerbahçe'nin sezon sonunda şampiyon olacağını düşünüyorum.