Beşiktaş’ın yüreği

Dünya kupası finali oynamış Vida. Şampiyonlar liginde ve La Liga'da şampiyonluklar yaşamış Pepe. Futbolun "Harlem'i" Barcelona ile alınmadık kupa bırakmamış Adriano.
Portekiz ve Avrupa'nın, finallerin, kupaların, liglerin tozunu dumanına katmış Quaresma.
Seri A'da çatır çatır kemik seslerinin ararsından çıkmış Medel.
Hepsi şampiyonlar ligi'nin havasını, suyunu bilen adamlar.
Bu oyuncular UEFA Avrupa Ligi'ne kalabilmek için ön elemeler oynadı.
Bu oyuncular 1 numaralı kupalara alışkın.
Bu oyuncuları Linz, Partizan gibi takımlara karşı oynamak kesmez!
Nerede devler ligi, nerede UEFA Avrupa Ligi... Tüm bunlara rağmen Güneş ve bütün takımı kutlamak gerek. Motivasyon eksikliği, yüzde 80 nem oranı ve Antalyaspor yenilgisine rağmen dört dörtlük bir "kucaklaşma".
Taraftar, futbolcu, yönetim herkes kenetlendi dün Partizan maçında.
Eksikler yok mu? Çok.

Transfer lazım mı? Evet. Takım iyi mi oynuyor? Hayır. Sorunsuz mu Beşiktaş? Elbettte hayır.
Bu takım Avrupa liginde final oynar mı? Ona da hayır.
Ama Beşiktaş dün, iki sezon önceki havayı yaşattı. Pepe Beşikaş'ın yeni golcüsü gibi. Her solukta golü arıyor ve buluyor.
Hep denirdi ya, "Pepe acımasız bir gladyatör gibi" diye. Bu Pepe başka Pepe. Beşiktaş'ta bambaşka bir Pepe var bu yönüyle ama futbolu R.
Madrid'de oynadığı futboldan daha büyük. Daha anlamlı. Orda etrafında kimler vardı, burada kimlerle oynuyor? Doğruya doğru. Pepe demek Beşiktaş demek.
Oğuzhan kardeşime bir abi tavsiyesi; Sen sen ol, seni alkışlayan büyük taraftara kulaklarını tıkama!
Medel için yazılacak hiç bir şey yok;
Taraftarın manevi 10 numarası.
Beşiktaş bir "Kartal" ise yüreği "Mede"dir. Şu bir gerçek. Işığı gördüm. Kartal, Karius ile beraber ve eğer bugün bir transfer yapılırsa yine sezona damga vuracak.