Yolluk
Atiba'nın dönmesiyle Beşiktaş yeniden doğdu.
Sanki sezon yeni başladı.
Futbolun yaşla değil, başla, yürekle oynandığının dersini veriyor Atiba.
Emre Belözoğlu da öyle değil mi?
Yaş 35, 36, 37 önemli değil.
Yüreği genç olan, amatör ruhla top peşinde koşan, her maçı final havasına sokan futbolcu, gerçek profesyoneldir. Atiba için yazılacak o kadar çok şey var ki...
Onsuz olmaz. Napıp yapıp Beşiktaş yönetiminin bir Atiba daha bulması şart gelecek sezonlar için.
Hatta defansa, forvete de birer Atiba bulunmalı.
Üç maç üst üste ya hep normal olursun, ya da iyi olursun. Ama bu kadar istikrarsız olamazsın. Sen Beşiktaş'ın kaptanısın.
Adem Ljajic geldi ve sen gerçek yerini buldun. Bahanen de kalmadı.
8 numara ya da 8.5 numaradasın işte. '10'da yapamıyorum' diye bir bahanen de yok. Sen Oğuzhan'sın.
Kalede de oynarsın, defansta da, forvette de. Sen bu değilsin.
Sen, benim futbol serüvenimde gördüğüm en iyi, en yetenekli, en kaliteli oyunculardan birisin. Beşiktaş forması ağırdır Oğuzhan.
Hatta öyle ki, siyah beyaz formada sırtta yazan numaralar da ağırdır.
Bunun için taraftarın tepkisine hiç bir zaman kulak tıkama. Her zaman kulak ver. Sen büyük kaptansın.
Büyük futbolcusun.
Adem Ljajic'te hayal kırıklığı yaşıyorum.
Oyunda hiç bir hakimiyeti yok.
Karius daha faydalı Adem'den.
10 numara diye alındı da şu ana kadar 1 numara görmedik! Birisi Adem Ljajic'e, Talisca'yı anlatsın ve desin ki; Talisca'nın yaptıklarını yap, sonra dön tribünlere bak! Bu kadar yeter.
Wagner gibi profesyonel, doymuş ve Avrupa'nın tozunu yutmuş bir golcünün, uzun zamandan beri eleştirilip, yerle bir edilmesi, kendisinde büyük hasara sebep olmuş.
Attığı golden sonra önce göz yaşı döküp, sonra sevinçten formayı ısırması her şeyi anlattı. İyi niyeti tribünleri kendisine bağladı.
Quaresma mı? Dünya bir yana o bir yana! Beşiktaş 3 puanı aldı yolluğunu yaptı.
Bu moral sadece hafta içinde Malmö deplasmanına değil, Konya'ya kadar yeter.
Ayrıntılar için lütfen tıklayın.
