Elde kalanlar

Gönlüm isterdi ki, şampiyonluk yarışına ortak bir, Galatasaray'ı yazmak, yorumlamak ya da eleştirmek işimiz olsaydı.
Ama şu ortamda bu pek mümkün görünmüyor.
Bundan sonraki tek hedef Türkiye Kupası'dır.
Bir de UEFA Avrupa Ligi...
Bu haftaki iyi mücadelenin ve futbolun devamı gelir mi bilinmez ama en azından artık önündeki maçlara tek tek hazırlanırsa bence daha başarılı olur. Çünkü sezon başından beri planlanan ve arzu edilen hiçbir şey gerçekleşmedi.
Bunun en büyük sebebi yaşanan tutarsızlıklar.
Yönetimdeki tutarsızlık Haldun Üstünel'in gidişiyle başladı ve Rijkaard da bundan sonra koptu. Adnan Sezgin yeterli köprü görevini üstlenemedi.
Ödemelerde yabancılarla, yerliler arasında denge kurulamadı. Tabii yaşanan sakatlıklarda cabası.
Elinde zaten alternatif bir kadro yokken Misimovic asla kadro dışı kalmamalıydı. En azından devre arası beklenmeliydi. Dışardan görünen şu ki Adnan Polat işe el attığında futbolcularda artı bir motivasyon oluşuyor.
Bu da Kayseri maçında açıkça görüldü.
Bu haftaki derbi hem Ali Sami Yen'e gelen taraftarla barışmak ve kaybedilen prestiji biraz da olsa kurtarmak için çok önemli.

İşleri kolaylaşabilir
Yapılacak transferler de yerliler düşünülmeli.
Türkiye'yi bilen, ofansif yönü ve golcü kimliği olan oyuncular alınmalı. Kaleci konusu da ayrı bir muamma. Güven veren bir kaleci şart.
Hagi'yle devam edilecekse istediği oyuncular ve şartlar mutlaka sağlanmalı.
Gelecek yılları kazanmak adına revizyon yavaş yavaş başlatılmalı. Kalıcı ve sağlam oyuncularla, kaliteli yabancılar takıma monte edilmeli.
Yeni statta bu oluşum da çok önemli bir yer tutmakta. Genç oyunculara da gerekli şans verilip kendilerine güvenildiği belli edilmeli.
Adnan Polat, Hagi, Tugay ve futbolcular birlikte hareket ederlerse, eleştiriyi de sevgiyi de birlikte paylaşırlarsa kalan amaçları gerçekleştirmede işleri daha kolay olur.