Şaka gibi!

Efsaneye (!) göre, Daum Almanya'da hocalık yaparken 2-0 önde olduğu bir sırada iki genç oyuncuyu sahaya sürer. Maç 2-2 biter. O gün, "Bir daha kimse bana 'genç kazanmalıyız' demesin" der ve defteri kapatır. Bugün Lille maçında Daumsakatlardan bunalmış bir şekilde sahaya çıkartacağı takımın nasıl olacağını bilemiyor. Deniz Barış'ı sol bek oynatacak büyük ihtimalle. Emre de onun önünde. Carlos'un öve öve bitiremediği genç Onur yedek çıkacaktır sahaya herhalde. Ve herhalde Güiza ile birlikte diğer gençler de yer alacak kulübede... Ağustos böceği gibi, 12. adamı düşünmeden, hep aynı onbir ile oynayarak rekabetsiz ve mutsuz bir ortam yarattı Daum. Şimdiye dek yüzüne bakmadığı genç oyuncuların "bir şeyler yapması" için bekleyecek. Şaka gibi... İşte kazanmak yerine, kaybetmemeye çalışmak böyle bir şey demek ki...