İlmimizdeki muamma

Son haftalara ertelediler galiba. İyi oyunu diyorum. Belki çok iyi değil ama mücadeleci, baskıyı ileride çok adamla kuran bir anlayışla oynuyor Galatasaray. İlk on dakika sarı-kırmızılıların "savunma ileride başlar!" anlayışını hayata geçirmek üzerine kurulu oyunuyla geçildi. Sonraki dakikalar da Belediyecilerin penaltı kokan ve ofsayt mı değil mi tartışmaları yapacağımız ataklarıyla.
Oyunun esası Galatarasaray'ın ileride prese başlayan, Belediyecilerin de uzun toplarla ileri- hızlı adamlarını kullanmalarına dayanıyordu.
Ancak bir sakıncayla; Galatasaray turuncuların neredeyse her atağında açık verdi.
Büyükşehir Belediye de hücum anında - bu bize ait bir rahatsızlık olsa gerek- gerideki tasarruflarını askıya alan bir dağınıklıktaydı.
İşte tam bu anların adamı Baros, Sabri'nin 'o çıkışı' yakaladığı anda verdiği bir 'iyi ara pasla' golü buldu.

Vasatı aşamayan bir ekip İkinci
yarının hemen başında biraz daha şanslı olsa Belediye golü bulacak ama aynı bilinmez yeteneksizlik devrede; çünkü Galatasaray ileride oyuna basarak başlayayım derken orta sahasındaki 'pressizlik' dolayısıyla topu ancak rakiplerinin kayıplarında ve yanlış toplarında buluyor.
Ayhan ve aldığı her topu sırtını rakip kaleye dönerek oynayan Mustafa Sarp da orta sahadaki bu 'atalete' çözüm olmadı.
Kısacası Galatasaray şampiyonluğu kaçıran ve buna çok üzüldüğümüz bir takım gibi değil; kendi vasatını aşamayan bir ekip görünümündeydi.
Bir anlayış olarak Abdullah Avcı'nın 'elindeki kadroyla' en iyisini yaptığı bir gerçek.
Peki Galatasaray böyle bir maçta -ki bol gol pozisyonu buldu- bu kadar gol kaçırarak neyi anlatmak istiyor acaba? Heba ettiği 31 haftanın sağlamasını mı yapmaya çalışıyor?
İlmimizde muammadır; ligin başlangıcındaki takımla bugünkü takımın halleri...