Tek yol infaz mı?

Hayli zamandır farklı ortamlarda, değişik kişilerden "Aykut'la bu işin olmayacağı belliydi… Aykut, Fenerbahçe'nin ağırlığını kaldıramaz… Aykut'la daha fazla zaman kaybetmek anlamsız, hemen görevden alınmalı" mealinden dile getirilen yargılara (daha doğrusu önyargılara) tanıklık ediyorum.
Tamam, beklentilere denk düşen bir performans ortaya koyamadı Fenerbahçe, Aykut Kocaman'la şu ana kadar. Kabul, sarı lacivertlilerin sergiledikleri gelgitlerde Kocaman'a çıkarılması gereken fatura da var. Çünkü hâlâ giydiği formanın ve takımının hedeflerinin önemini kavramamış davranışlar sergileyen ve tavırlarıyla takım ruhunu, oyun disiplinini zedeleyen futbolcular mevcut ve bütün bunlar Aykut Kocaman'a rağmen sürüyor. Oysa sorumluluklarını ıskalayan bu futbolcular Alex diye bir futbol ilahı ve namus abidesiyle birlikte zamanlarının büyük bölümünü geçiriyorlar. Mesela siz hiç Alex'in pas verilmesi gereken yer ve anda pas vermediğini, şut çekilmeyecek zamanda şutu denediğini gördünüz mü? Yani Brezilyalı'nın o üstün zeka ve yeteneğine rağmen, sorumsuz davranarak disiplini çiğnediğini, takım oyununu sekteye uğrattığını hatırlayanınız var mı?

Wenger örneği ortada
Peki Stoch, Mehmet Topuz ya da Semih her kimse kim. Birileri Alex'i bile örnek almıyorsa, Kocaman'a rağmen ciddiyetsizliğin böylesi bu kadar zaman sürebilir mi? Demek ki hâlâ çözemediği ve mutlaka çözmesi geren sorunlar var Aykut Kocaman'ın ki, bu da hâlâ kendisinden bekleneni yeterince yerine getiremediği gerçeğine götürüyor bizi.
Ancak, buradan hareketle "Aykut'la bu iş olmaz" demek, gene de infazcılıktır. Zira ne kadar yetenekli ve iddialı olursa olsun, bir teknik direktörün kişiliğini takımına yansıtması, istediklerini futbolcularına kavratması, "Ha" deyince olmuyor maalesef. Arsene Wenger 1996'da Arsenal'in başına geçti ve bildiğiniz gibi hâlâ görevini sürdürüyor.
Gene bildiğiniz gibi bunca yıl boyunca Arsenal onunla sadece 3 şampiyonluk yaşadı.
Şüphesiz, dünyanın ilk 5 teknik direktöründen biri olan Capello da 2010 Dünya Kupası'nda yaşattığı düş kırıklığına rağmen İngiltere Ulusal Takımı'yla hâlâ yoluna devam ediyor.
O zaman gereken zaman ve sabrı esirgediklerimizden büyük başarılar beklemenin insafsızlığını terk edelim ve infazla özlemlerimizin dinmeyeceğini görelim artık, ne olur.