Uykusuz kalmışlar!

Fenerbahçe ilk yarının büyük bölümünde kapasitesini sahaya yansıtamadı. Çünkü Türkiye'nin en çok pas yapan takımının oyuncuları dün pas kaybı yapmakta yarıştılar birbirleriyle neredeyse.
Oyunun kaderini tayin etmekte çoğunlukla başrole çıkan Alex de ilk yarıda saklambaç oynayınca organize olma sorunu yaşadılar kaçınılmaz olarak. Elbette Ankaragücü'nün aşırı konsantrasyonla oynamasının da rolü vardı bu görüntüde. Ancak asıl sorun Alex ve arkadaşlarındaydı. Dia hariç, üçüncü bölgede yeterli etkinliği gösteremedi forvet oyuncuları. Lugano, Yobo ve Baroni dışındakiler istek, ve konsantrasyon konusunda kendilerine yakışmayan bir tavırla oynadılar. Elini taşın altına koymak konusunda Emre istekliydi belki.
Ancak onun da isteği ile pratiği arasında çelişki vardı. Garip olan ise ikinci yarıya da aynı tavır ve tutumla başlanması ve ilerleyen dakikalarda saha içi ve dışında kimsenin olup bitene isyan etmemesiydi. Tabii basiretsizlik bu denli pervasızlaşınca ve Volkan da arkadaşlarına öykününce bir anda iki farkla geriye düşmekten kurtulamadılar doğal olarak.

Kocaman kendine sormalı
Şüphesiz tüm takımların birbirini yenebileceği bir ligimiz var. Dolayısıyla Fenerbahçe'nin de yenilmek hakkı var. Ama Fenerbahçe gibi bir takım yenilirken bile kalitesini ve vizyonunu bu kadar inkar etmek lüksüne sahip değildir.
Doğrusu bu ya uyumsuzluğun, isteksizliğin, motivasyonsuzluğun böylesini analiz etmekte ve gerekçelendirmekte zorlanıyor insan.
Jübile maçlarında bile görüntünün böylesiyle kolay kolay karşılaşamazsınız.
Bu kalitedeki kadronun gecelerce uykusuz kalmışçasına oynamasının nedenleri mutlaka vardır. Dolayısıyla Aykut Kocaman'ın da kendisine sorması gereken sorular ve öğrencileriyle de konuşmak zorunda olduğu konular var.
Aksi şampiyonlukla aralarındaki arayı gün geçtikçe uzatırlar sadece.