Tüm sezonun emeği

Trabzon-Ankaragücü-Trabzon... Üç maçta üç galibiyet demek, sezonu çifte kupa ile kapatmak demek. Süper Kupa'yı da sayarsak bütün kupaları almak demek.
Düşünün, bütün sezonun emeği 3 maça bağlı. Şampiyonluk her zaman, kupadan daha önemli olmuştur.
Ama bu sefer tüm camia için kupanın önemi de en az lig kadar var. 27 senelik özlem, art arda kaybedilen tam 6 final. İstanbul, Kayseri ve İzmir'de bir türlü gelmeyen o kupa sevinci. Şimdi sırada Urfa var. Ardından da ligde iki final maçı daha. Bu kez hata yapılmayacak.
Çünkü camianın tüm fertleri bu seneki performanslarıyla bu mutluluğu hak ediyor. Son derece yetenekli bir futbolcu olmasına rağmen, takım ruhuna ters hareketlerde bulunan Kazım'la sezon ortası yolları ayırıp diğer oyunculara mesaj veren, sonrasında hiçbir fedakarlıktan kaçınmayıp futbolculara olan desteğini her fırsatta gösteren ve yeri geldiğinde deplasman biletlerinde bile taraftara yardımda bulunan Aziz Yıldırım ve yönetimi bu mutluluğu hak ediyor.
İkinci yarının başında ciddi sakatlıklar yüzünden düşüşe geçen takımı toparlayan, Sami Yen deplasmanındaki taktik anlayışıyla tekrar yarışın içine sokan ve son 9 haftadır gol yemeyen bir takım yaratan Daum bu mutluluğu hak ediyor.

Mutluluğu hak ediyorlar
Koşmuyor, mücadele etmiyor, takımını yanlız bırakıyor eleştirilerine kulak asmadan işini yapan, kritik golleriyle kritik puanlar kazandıran büyük kaptan Alex bu mutluluğu hak ediyor.
Keita'nın son saniye volesini ve Bobo'nun kritik penaltısını kurtaran, 9 maçtır da kalesini gole kapatan Volkan bu mutluluğu hak ediyor.
Sezon başından beri hiçbir maçta belli bir seviyenin altına düşmeyen, gösterdiği performansla belki de sezonun futbolcusu seçilmeye en yakın isimlerden biri olan Emre bu mutluluğu hak ediyor. Yedek de kalsa sesini çıkarmayan, kaç sezondur Maldonado'lar, Josico'lar, Cristian'lar da transfer edilse yine formayı kapan ve o formanın da hakkını sonuna kadar veren Selçuk bu mutluluğu hak ediyor.
Omuzundaki sakatlığa rağmen forma giymeye devam eden ve ameliyat olmak için sezon sonunu bekleyen Gökhan, aynı şekilde sezon sonunda ameliyat olacak olan Özer, son haftalarda yükselen formu ve mücadelesiyle Mehmet Topuz, bek olarak oynamasına rağmen gün geçtikçe takmın pozitif oyununa daha fazla katkı yapan Santos ve yürekten oyunu, profesyonelliği ve mücadelesiyle taraftarın da sevgilisi olan Lugano... Hepsi bu mutluluğu hak ediyor. Hak ettikleri mutluluğu yaşamalarına da sadece üç maç kaldı.