Dondurmam Gaymak!

Zor bir maçtı... Neden mi? İki takımın son haftalardaki çıkışı bunu gösteriyordu. Hani dedik ya zor maç, kıran kırana olur. Nerdeee... Sizi bilmem ama benim seyrettiğim maç aynı "Dondurmam Gaymak" filmi gibiydi. Deriz ya; film icabı film gibi... Görüntü sahada aynen böyleydi. Dün akşamki maç öyle bir maçtı ki vurup alan, o moralle yukarı koşacak, zirvenin ortağı olacaktı. İlk yarı düşüncelerim maç için böyleydi. Sahada oynanan futbol bu düşüncelerimi futbolun o tozlu raflarına kaldırdı. Bu yarıda oynanan oyun iki takıma da yakışmadı. Her iki takım da ilk 45 dakikada kontrollü bir oyun şeklini tercih etti. Pas yapan, organize olmaya çalışan Bursaspor'du ama net gol pozisyonu bulan taraf da Trabzonspor oldu. Bordo-mavililer rakibe karşı ilk yarıda çok daha dikkatli, organize ataklar içinde görüktü. Bursaspor ise özellikle müsabakanın 3. ve 4. bölümlerinde kuvvetsiz ve yetersiz kaldı. Anlaşılan o ki Fener ile oynadıkları kupa maçı çok şeyleri almış götürmüş.

Beraberlik maçın hakkı
Topa müdahalelerde de, teke tek mücadelelerde de hata yapan taraf oldular. Evsahibi takım sanki gol atıp skoru değiştirmek değil, yenilmemek üzerine oyun kurgusunu tanzim etmişti. Orta saha Hüseyin dışında pek etkili değildi. Ne geriye katkıda, ne ileriye yardımda başarı sağlayamadı. Ama yine de maçın önemini bilip oynadıkları içsel futbolla oyuna ortak olmaya çalıştılar. Bu yarıda kalan 15 dakika içinde bordomavililer rakibin açıklarını çok iyi kullanmaya çalıştı. savunma dörtlüsü hücumda Umut ile Alanzinho'ya çok iyi destek sağladı. Ama onlar değerlendiremediler. Her iki takım da ikinci yarıda açık futbolu tercih edince zevkli bir maç ortaya çıktı. Bursaspor, Batalla ile golü buldu. Trabzonspor gol sonrası hız kesmedi. Nitekim Umut beraberliği getiren golü atınca yine denge korundu.