Burak'ın çıkışı

Kendi sahasında maç oynayan bir Trabzonspor, ilk devre sayıyorsunuz tam 7 kez ofsayta düşüyor.
Bu tarz bir ofsayt taktiği Karabük'ün idam fermanı oldu. Siz Burak gibi geriden çıkabilen bir oyuncu karşısında nasıl olur da ofsayt taktiğinde ısrar edersiniz, hayret! Olacak iş mi yani?
Yine oyun zaafı var. Kendi sahandasın, bilmeyen bordo-mavili takımı rakip sahada zanneder.
Futbolu oynayan rakip, orta sahada takım oyunu sergileyen rakip, ceza sahasında ilk anlarda iki bariz gol pozisyonu yakalayan yine rakip. Sorsanız, Trabzonspor kendi saha ve seyircisi önünde maç yapıyor. İnanan beri gelsin.
Trabzonspor'un bu şekilde bir futbol oynamaya, daha doğrusu futbol oynamamaya hakkı var mı? İlk yarıyı berabere bitirmek doğrusu koskoca Trabzonspor için inanılmaz bir başarı!!!.

Başka takım affetmez!
İkinci yarı 'ne yapacak acaba bu takım' diye tırnaklarımızı kökünden yiyoruz.
Bir Cernat, koskoca Trabzonspor orta sahasını allak bullak ediyor. Adam gol atıyor, pas veriyor, akın düzenliyor, takımı yönetiyor; bizler de hem kulübede, hem de sahada onu seyrediyoruz.
İkinci yarıda yine Karabük'ün acemice harcadığı pozisyonların akabinde Trabzonspor'dan Burak sahne alıyor.
Karabükspor'un saçma ofsaytlarından sıyrılarak yılın gol yağmurunu rakip kaleye yağdırıyor.
İkinci yarıda sıraladığı gollere rağmen doğrusunu itiraf etmek gerekirse bu Trabzonspor sevenlerine pek de güven vermiyor.
Bundan böyle Trabzonspor'un en fazla dikkat edeceği husus, attığından ziyade neden bu kadar çok savunma hatası yapıp rakibe pozisyon verdiği olmalı.
Daha oturaklı ve becerikli bir takım, Trabzonspor'u bu sahadan üzgün gönderir.