Seyrettiler

Trabzonspor ortaya koyduğu kötü futbolla Gaziantepspor karşısında mağlubiyeti hak etti. Veya "Gaziantepspor bu üç puanı bileğinin hakkı ile aldı" diyebiliriz. Trabzonspor nedendir bilinmez ekip halinde bir iki oyuncusu hariç sahada adeta uyudu.
Bordo-mavili ekipte sadece Colman, Bamba, oyundan çıkana kadar da sol bek Kadir vardı. Gerisi sizin olsun. Özellikle Olcan her nedense maçı adeta seyretti.
Savunmaya zaten bildiğiniz gibi. Rakip oyuncular ceza sahası içerisinde topa kafa vuruyor, Trabzonlu oyuncular ise sadece seyrediyor. Nasıl iştir bir bilen varsa beri gelsin! "Orta sahada bir tek Colman var" dedik o da yalnız kalınca Trabzonspor tüm oyunun inisiyatifini rakibe bıraktı. Trabzonspor genelde yan paslarla veya geri paslarla oyunu doldurmaya çalışıyor.
Oysaki kale karşı tarafta...
Bu şekilde bu takımın kaleye uzanması pozisyon bulması nasıl olacak; doğrusu bilemiyorum!
Trabzonspor oyunu mutlaka rakip kaleye doğru yönlendirmelidir.
Elbette zaman zaman yan paslar olmaz değil ama bizim çocuklar bu işin kolayını yakalamış "Topu ben kaptırmayayım da ne olursa olsun" niyeti ile oynuyor. Kulübeden de buraya bir müdahale yok ki herkes hayatından memnun!

Maçın kırılma anı
Gaziantepspor'a gelince bu takım son üç maçta galip geliyor.
Sahada oyuncuların enerjisi, kazanma azmi, oyuna ağırlıklarını koymaları, hem enerjik hem de akılcı oynamaları elbette galibiyeti getirecekti. Biraz daha dikkatli olsa daha da fazla gol yapabilirdi.
Demek ki Sergen Yalçın bu takıma kısa zamanda bir şeyler katabilmiş; helâl olsun.
Malouda'nın oyunun başında 1-0 mağlup iken kaçırdığı bariz pozisyon Trabzonspor adına oyunun kırılma noktasıydı. Bu pozisyon gol olsa idi belki de maçın seyri daha da farklı olabilirdi.
Fakat Gaziantepspor takımının dünkü mücadele azmi gerçekten takdire şayan...
Kupaya veda eden Trabzonspor'un kötü bir futbolla Gaziantepspor deplasmandan da "sıfır" puanla dönmesi Lazio maçı öncesi hiç iyi olmadı. Dilerim en azından Avrupa'daki başarılı sonuçları devam ettirir.