Trabzon tam gaz

Kalbinde, zihninde kazanma azmi ve kararlılığı olmayan takımların bu sahalarda galip gelmeleri, maç almaları, seyircilerini memnun etmeleri asla mümkün değildir.
Azimli ve kararlı bir Trabzonspor karşısında ki yukarıda tarif ettiğimiz G.Saray'ın değil on kişilik Trabzonspor'u yenmesi; 9 kişi de kalsa bundan bir milim ileri gidecek hali yoktu...
Esasen önce Galatasaray'ın kendi egolarını yenmesi gerekir ki rakiplerini yensin. Gelelim Trabzonspor'a... Bu maçta oyuncuların ve onlardan desteğini esirgemeyen taraftarın, bordo-mavili ekibin eski coşkulu, 1970'li yılların ambiyansını sahaya taşıdığını hissettik...
Takımda görevini yapmayan, çalışmayan bir tek oyuncumuz yoktu. Savunma, orta saha ve forvet anlayışı itibarı ile rakibine 65 dakika sahada top oynamaya alan bırakmayan Trabzonspor 10 kişi kaldıktan sonra zorunlu olarak 2-0'lık avantajını korumak için savunma anlayışını ağırlıklı olarak sahaya yansıttı.
Bu katı savunma anlamı taşımaz.
Ancak o şartlar altında ve skorun korunması adına futbolun gereği icra edilmiştir.

En istikrarlı takım
Zira aksi takdirde rakibini hafife aldığınız anda eldeki üç puan da gürültüye gidebilirdi. Bu maçta kaleci Onur'a pek iş düşmedi diyebiliriz.
Maçın hakemi Halis Özkahya yönetimi itibariyle bir iki muhalif pozisyon dışında başarılı idi. Sonucu etkileyecek hata yapmadı.
Trabzonsporlu oyunculara gösterdiği tüm kartlarda haklı idi. Bu konuda bordo- mavili futb futbol içerisinde el ile oynamanın sarı kartı gerektirdiğini artık kabullenmeleri ve öğrenmeleri gerekir.
Netice olarak Trabzonspor ikinci yarının ligde en istikrarlı takımı olma sıfatını bu zorlu maçta da devam ettirdi.
Fakat bundan sonra umarız ki Trabzonsporlu oyuncu ve teknik ekip oynayacakları maçlarda psikolojik olarak "Ben artık önüme çıkanı deviririm" anti psikolojisine düşüp elindeki altın topları rakiplerine kaptırmazlar.
Bu galibiyet ayrıca takımın, hocanın ve yönetimin öz güvenini de çok yukarı çekecektir.