Zıplama...

Şenol Güneş, gol sevinçlerini kısa yaşamasıylada ünlüdür. Hatta bazen, bunu hiç yaşamadığı bile söylenir. Gol sonrası, herkes havalardayken, onun ani not almaları ve aldırmaları, dikkatli gözlerden kaçmaz.
Bitmemiş bir maçın 'ara -gol- sevinçlerini' kısa tutar, maç sonuna erteler genelde.
Tecrübeyle kazanılabilen bir 'temkinli olma hali' söz konusudur. Kimileri, sırf bu yüzden, gollerden sonra onun doyurucu bir sevinç yaşamadığını dahi gündeme getirmiş ve eleştirmiştir. Öyle ya onlar yanındakini dövenlere alışmıştı bir dönem!

Şenol Güneş, atılan gollerde herkes gibi aniden zıplar, bir süre havada kalır sonra da ayakları yere sağlam basar. Zıplama, havada kalma ve yere basma. İşte bu üç aşama, sadece kişiler değil, camialar için de önemli süreçlerdir.

Ligimizin, geçmiş dönemlerde ani zıplamaları ile anılan bazı takımları; "Ben büyüğüm, ben büyüğüm" diye havada uzun süre kalmış; "Evet sen büyüksün, hem de 4. büyüksün" diye de ekstra şişirilerek, havada bir süre daha tutulmuştur birilerince. Havada kalma süreleri uzun olunca yere sert düşüş de kaçınılmaz olmuştur.

Trabzonspor, liderliği devraldığından itibaren değişik eleştirilerin de odağı olmaya başladı. İçlerinde övgü de var yergi de. Her şey olması gerektiği gibi ve futbolun içindeyse bu çok da keyifli bir şeydir. Dinç ve dinamik tutar.
Ancak, Popülistan'da yerleşmiş ve ligin tepesinde meylettiklerini görmeye alışmış bir kesim otoritenin (!) endişeli söylemlerine anlam vermekte zorlanıyoruz!
Allah için, takip ettiğimiz süre zarfında ağızlarından en küçük bir imâ dahi duymadığımız yayıncı kuruluş gerçeği var, içimiz rahat.
Fakat, ilginçtir cümlelerine "Vah vah, yazık çok yazık" gibi endişe ve kaygı ifadeleri ile başlayan yorumcuların sayısı da artmaktadır. Okuma-yazma ve izleme-dinleme yetisine sahip herkesin gördüğü bu beyanların nerelere kadar ulaşabildiğini tahmin etmek güç değil.
Naçizane; futbolun içinden gelen bazı isimler, futbol oynamayı biliyorlar ama futbolu izlemeyi ve kitlelere konuşmayı asla!.. Ya da çok iyi biliyorlar!