Şampiyonluk baskısı

Sessiz olacağı zaten belliydi de derinliği bu kadar olabilir miydi, o belli değildi işte!
Maça, 'ekstra derinlik' katma gayretine girenlerin beklentilerine ne derece cevap verdi ev sahibi takım bilemiyoruz! Taraftarsızlık, ev sahibine artı mı, eksi mi yansıyacak şeklinde de birçok yorum okuduk!
Tabii birçoğuna yorum denebilirse!
Söyleyenler söyledikleri ile kaldı neticede.
Daha maçın başında Yekta ile gole yaklaşan ev sahibi, aynı dakikada ilk zorunlu değişikliğini de yaparak katı oyun anlayışını daha katı ve otomatik değiştirmiş oldu. Değişiklik, defansif kadroyu daha da iyi kapanan takıma dönüştürdü. Bu dönemde Trabzonspor, daha önce denediği "Jaja-Alanzinho ikilisiyle oynayamama" sıkıntısını bariz yaşadı.
Bu anlamda bir adam eksik oynamak, orta alanda hakimiyeti de ev sahibine bıraktı.

Tolga ve Burak en iyiydi
İkinci yarıya, rakibine uyguladığı 'şampiyonluk baskısıyla' başlayan Trabzonspor önde oynayıp gol aramaya başladı.
Arkada kontra pozisyonlar verip, önde gol aramak, tüm riskleri de almak anlamına geliyordu.
Aldılar ve kazandılar da.
Yattara'nın oyuna katılışı beklenen hızı getirmedi. Aksine hız bile kesti. Rakibine uyguladığı baskı ile şampiyonluk baskısı birbirine karışan Trabzonspor, bir Anadolu takımı kadar iyi kapanabilen rakibine usta işi bir organizasyonla golü yaptı.
Golden anladığımız; Jaja'nın sahada sürekli durmasının şart olduğu ve istasyon olarak kullanılması gerektiğidir.
Trabzonspor sessiz ve derinden şampiyonluğa doğru gidiyor.
Bundan sonra maç kaybedeceklerini zannetmiyorum. Burak Yılmaz, kafasına darbe aldıkça, rakiplerinin kafasında şampiyonluk ümitlerini de azaltıyor gibi!
Tolga ve Burak, atanla tutan olarak gecenin en iyileriydi.