Acı ama gerçek

Bir tercih yapılacaktı. Yaşanan anormallikler nedeniyle bir mecburi vazgeçiş durumu olacaktı. Kulvar seçimi şarttı. Benim için sürpriz değil teknik adamın kadro tercihi. Gecikmeli bir karar olduğunu bile söyleyebilirim. Realite ortada çünkü.
Şöyle düşünelim. Ülke puanı ve ona katkınız elbette çok önemli. Lakin yaşadığınız "adet ve nitelik" bazında sakatlıklar sonrası yapabileceğiniz çok bir şey kalmamıştı. Vardı diyen söylesin. Sosa da eklenince sakatlar kervanına, kaçınılmaz olan da dün gece olandı.
Rezerv bir lig senin için bu mecra artık. Oyuncu idman, oyuncu kazanma alanı. Deneyim, tecrübe ve hatta "bundan olmaz" demek için erken görme yeri.
Maça gayet iyi başladı genç Trabzonspor. Çok kötü bir gol yedi ve geri düştü. Geri düşünce deneyimli rakip birkaç oyuncu oyunda ağırlığını hissettirdi farkı ikiye çıkardı.
Kötü iki goldü hatta ilk golün hemen öncesinde pozisyon bile yakaladı Trabzonspor. Dönen top talihsiz bir gol olarak haneye yazıldı.
Bu takıma stoper lazım, hem de kallavi bir stoper lazım tespiti için bile iyi bir gösteri oldu.

***

İki tane kenar beki cepte (Abdurrahim ve Serkan), alternatif olarak değerlendirilebilirlikte geçer not aldı. Önemliydi bunlar. Kamil Ahmet kaptandı ama Doğan takımın çekip çeviren, ortayı toparlamaya çalışanıydı. Muhammet ve Ahmet iyi olacakları izlenimi vermeye devam ettiler. Avrupa'da olmak elbette önemliydi geçen yılı bitirirken. Lakin yolda karşınıza çıkan engellere, yaşadığınız krizlere göre anında refleks göstermeniz, doğru hedefe odaklanmanız ondan da önemlidir.
Trabzonspor dün gece Avrupa'ya veda ederken aslında Avrupa'i bir bakış açısı geliştirdi.
Çünkü bu kadro, bu sakatlarla gerçekçi hedeflere odaklanmalı.
Yoksa herkes biliyor Avrupa'da olmanın önemini. Lakin kadro gerçeklerin de bu.
Acı ama gerçek.