Quaresma ve Rüştü olayı!

Kulüplerimizin çoğu "uzun vadeli" yerine günübirlik program uyguluyorlar. Yarınlar gözetilip, "uzun vadeli" düşünülmediği için teknik direktörler, bıçak sırtında çalışıyorlar.
2-3 yenilgiyle görevlerinin sonlandırılacağı huzursuzluğunu beyinlerinden söküp atamıyorlar.
Teknik adam değişikliği, altyapıya da olumsuz yansıyor. "Kalıcı sistem" ve "düzen" olmuyor.
Quaresma olayının, iki tarafın da zararsız kapatılması için yönetime ve Samet Aybaba'ya daha çok görev düşüyor.
Bu görev, Quaresma'yı elden çıkarmada alıcısının çokluğu ve ederinin yüksek tutulmasıdır.
Bunun da tek çıkar yolu; Quaresma'yı kaderiyle baş başa bırakmak değil, kadroya alıp, oynatmaktır.
Oynatmazsan, sahada karşılığını alamadan 3 milyon 750 bin euro'sunu paşa paşa öder, oturursun... Bunun da adı yöneticilik değil, enayiliktir!

Öncelikli tercihler
Q7 olayı yalnız Beşiktaş'ı değil, tüm kulüp yöneticilerine ders veren nitelikte!..
Takımı başarıya götüren, adı "yıldız"a çıkmış olan değil, koşan, savaşan, yürekten oynayan, "takım oyunu" oynama anlayışındaki futbolcu yapısıdır. Bu yapıdaki futbolcu, genç olandır.
Genç futbolcu öncelikli olmalı.
Genç futbolcu tercihinin aranmadığı bölge kaledir.Tersine, kalede olgun yaştaki kaleci tercih edilmeli. Yaşı olgunlaşmış kaleci deneyimiyle güven verir.
Beşiktaş Başkanı Fikret Orman 39 yaşındaki Rüştü Reçber'i "yaşlı" diyerek takımdan uzaklaştırırken; hem "gençleşme" hareketine gölge düşürdü, hem de başarılı, efendi kaleciyi kırdı.
Sayın Orman, İtalya Milli Takım'ı 1978 Dünya Kupası Şampiyonu olduğunda kalesini koruyan Dino Zof'un yaşının 42 olduğunu bilmiyorsa ben söyleyeyim, unuttuysa anımsatayım!