19 Eylül 2011 | Pazartesi

Futbol değil skor güzel

Bazı takımlar için henüz daha ligin başı, final maçı diyebileceğimiz maç olur.
Bu, Galatasaray için geçerliydi dün.
Yeni teknik direktörü, yeni oyuncular, geçtiğimiz yıllardaki başarısızlık, büyük ümitlerle başlanan yeni sezonun ilk haftasında yenilgi...
Bunların üstüne, içeride oynayacağı ilk maçı taraftarının önünde kazanıp önümüzdeki hafta için morallenmek istiyordu.
O anlamda çok önemliydi.

***
Geçen haftaki Belediye maçının şablonu ile sahadaydılar.
Sabri'yi sağ beke alıp önüne Eboue'yi koymuştu Terim. Servet olmadığı için Gökhan-
Ujfalisi göbekte, düzelen Hakan soldaydı.
Melo'nun önündeki dörtlüde tek fark solda Reira idi. Önde de yine Baros vardı. Bu coşkuya ve baskılı oyuna rağmen ceza sahası içinde pozisyon üretmekte zorlandı Galatasaray. Sahanın en iyi oyuncusu, ki geçen hafta beğenmemiştim, Melo müthiş bir vuruş yaptı. Galatasaray, oyunun hakkı olan şekilde önde kapattı ilk yarıyı. İkinci yarıda ilk yarıya benzer görüntü varken maç boyunca vermedikleri pozisyonu kendileri vererek beraberliğe yakalandılar.
Daha sonra 4-4-2'ye dönmeye karar verdi Fatih Terim. Selçuk'u Melo'nun yanına çekip Elmander-Sercan ikilisini çift santrfor oynattı.
Sağda Kazım (onu da Engin ile değiştirdi), solda Riera.
Amacı Samsun savunmasının dengesini bozmaktı. Amacına da ulaştı. Elmander arzulu bir oyuncu. Oyun konsantrasyonunu çok beğendim. Çok da güzel bir gol attı. Ardından da penaltı ve kırmızı kartla oyun koptu.
***
Samsunspor, geçen yılki kadronun devamı bir kadro değil. Onlar hakkında net bir karar veremedim.
Oyuna 70 dakika ortak olmalarına rağmen maçı hemen hemen sıfır pozisyonla bitirmeleri, düşündürücü olduğu kadar, G.Saray'ın da başarısını gösteriyor.
Özetle şunu söyleyebilirim, oynanan futbol güzel değil. Ama G.Saray; taraftarı, oyuncusu,
coşkusu ve ile "Ligde ben de varım" dedi.