Müzik ve Futbol

Savunma arkasına toplarla gol aramaya kodlanmış bir Galatasaray için zor maç olacağı belliydi.
Abdullah Avcı kişilik sahibi bir besteci. Şüphesiz ki onun takımı; ligimizin en derli toplu şarkılarını söyleyen korolarından biri.
Muslera'nın ilk yarının sonunda yaptığı kurtarışsa geçen sezon çıkardığı albümden bir şarkı gibiydi adeta.
Jason Denayer yetenekli ve altyapısı sağlam bir oyuncu olsa da hayli genç.
İlk yarıda mental ve fiziksel yorgunluğu performansına ciddi şekilde yansıdı.
Onun yerinde Sabri Sarıoğlu gibi deneyimli bir ismin alternatif olarak kulübede bulunması bir şans.
Hamza Hamzaoğlu ne yazık ki diğer mevkilerde bu denli şanslı değil. Alman Milli Takımı'na çağrılan Lukas Podolski ise ileri uçta elinden geleni yapmasına rağmen zorluk yaşadı.

G.Saray çok temposuz
Maç başladığı anda Umut'un ikinci yarıda oyuna gireceğini hepimiz biliyorduk.
O sahaya girince Podolski de golü attı. Ama gol bence Alman yıldızın koluna yazılırsa şaşırmamak lazım.
Sinan Gümüş çok genç. Zamanla takımın vazgeçilmezi olacak ama henüz onun için ''ilk onbir oyuncusu'' demek bence çok zor.
Sneijder yine orkestranın rolü geldiğinde solo yapan çalgıcısı gibi değil de, herkesten bağımsız doğaçlama solo yapan bir müzisyen kadar yalnızdı. Bu yalnızlığında takım savunmasına dahi katkı yapma uğraşındaydı.
Müzikten devam etmek gerekirse; Galatasaray'da çok ciddi bir tempo ve ritm sorunu var.
Dün akşamki sonuçtan bağımsız söylemek gerekirse; üç kupalı rüya gibi bir sezonun ardında, bu ''slow'' performans yakında bir ağıtın kapkaralığına dönüşebilir.
Hamzaoğlu bu kez Milli Takım arası teknik heyet tarafından çok çok iyi değerlendirilmek zorunda. Saha dışına pek girmedim.
Keza; bu hususta yazılabilecek her şeyi yazdım…