Tükenen umutlar

Bizimkiler yeni bir sefere çıkmışken eldekileri anlatalım bari. Nasıl olsa yine eli boş dönecekler! Bebelerden söz edelim, bir damla faydamız olur belki. Şu iki cümleden gına geldi artık:
- Çok iyi transferler yapacağız.
- Şu yaş grubu müthiş.
Ne kadar zaman oldu unuttum. Ne o transfer gerçekleşti, ne de o muhteşem bebelerden bir tanesi üst takıma yükseldi. O en iyileri alamazsınız, Avrupa'nın büyükleri bırakmaz.
Söylemleriniz sadece vaattir, onu anladık. Peki bebeler? Elin oğlu Barcelona A Takımı'na futbolcu yetiştiriyor, bizimkiler sıradan liglerde bile iş görmüyor. Aç, sefil Afrika bebeleri dünyayı sarmış sefa sürüyor.
Bizim çocuklar, tezgâhtar, çırak, inşaat amelesi oluyor. Evet öyle, bu ülkede futbolcu olmak için yola çıkarsan okuman imkansız. Çünkü müfredat uygun değil.
10 yaşında karar vermek zorundasın ya okul, ya futbol. Sonunda ne oluyor? Hem okul elden kaçıyor, hem de futbol işi hayallerde kalıyor.
Aslında ne oluyor tüm ülke zarar görüyor.
Biten sezon devre arası Brezilya'dan yurt dışına transfer yapan futbolcu sayısı 1800 küsur.
Adamların dış ticaretinin en kabarık sütununda futbol yazıyor.

Yanlışı büyükler yapıyor
Nedir bu işin aslı? Bizim bebeler mi yeteneksiz, imkânlar mı yetersiz? Başkan ve yönetimler mi samimiyetsiz yoksa teknik adamlar mı beceriksiz?
O ufacık canlara toz kondurmam. Onlar o an dünyanın en iyileri ile eş değer. O kapıdan içeri girdikleri an tüm benliği ile bir yıldız olmaya hazırlar. Yani bebeler o yaşlarda en büyük kadar büyükler.
Aradan geçen zaman çizgiyi değiştiriyor. Bizimkiler üste yazdığım mesleklere doğru koşarken, onlar Messi, Pique ve Gerrard benzeri isimlerle ekranları kaplıyor.
Çalışma şartları, oyun malzemesi, beslenme işinin de çok eksiğini söyleyemem.
Başkan ve yönetim için söz hakkım yok çünkü bir şey bildikleri yok. Kaldı ki bilmek zorunda da değiller.
Sorunun tamamen saha içi uygulamalarda olduğunu hepimiz biliyoruz. Yalan yanlış, eksik aksak çalışmalarla resmen bebelerin hayatları söndürülüyor.