Kolbastı zamanı

Başkan bile söylüyor, "İlahi güç yardım ediyor." Ekleyeyim, biraz da gayret gerekiyor. Taktik ve sistem tamam, topa yön verme işine renk istiyor.
Kolbastıdan Aydın efelerine döndünüz.
Horon gibi çabuk çabuk giderdiniz kaleye, şimdi düşüne düşüne oynuyorsunuz. Her topun çok önemli olduğu doğrudur, fakat top ayağında da olsa rakip kaleye götürmediğinde tehlike oluşuyor.
Bir an önce atağı sonuçlandırmalısın. İşte o noktada sorun yaşıyor Trabzonspor. "Given go" der İngilizler. "Ver konumlan" oyunudur futbol. Alanzinho ve Jaja'nın daha çok pas yaptığını, Burak ve Umut'un katıldığı gün zirve yapmıştır Trabzonspor. O dört formanın içidir mesele. Diğer formalar sabitlenmiş, oyun yapısı standartlaşmıştır.
Tolga'dan ürküyorduk, maşallah gideni aratmadı bile. Selçuk İnan ve Colman'a laf söyleyen çarpılır. Forması için bu kadar ter dökenine az rastlanır.

Korku filmine dönüyor
Yani o dört formadır Trabzonspor'un yolunu çizen. Hepsinden önemlisi kadro yapısı çok pas yapmaya uygun da değildir.
Kalan 6 maçta önemle üzerinde durulmalı.
Direkt hücum için şartlar mevcuttur.
Son oyunlarda skoru koruma işini korku filmine çevirdiniz. Olmuyor işte, yapamıyor bu futbolcu grubu. Hep öne oynamalı, skora bakmadan malzeme kalitesine göre hareket etmeli. Bir İtalyan takımı değil konu edilen.
En kolayı fakat yapamıyor, alan savunmalı oynayamıyor Trabzonspor.
Çoğu zaman yalan savunma yapıyor önde forma giyenler.
Şu Bursaspor maçı belirleyici olacaktır. Kalan oyunların en zoru. "Ver konumlan" üzerine kurulmuş bir rakip. Yetenekleri ölçüsünde çok da iyi yapıyorlar.
Eskiden bireysel zorlamayla gol arıyorlardı, şimdi yol haritaları var. Tüm hamleler birbirine benziyor. Çalışılmış olgunlaştırılmış.
Arena'daki maçtan daha zoru bekliyor Trabzonspor'u. Hücumda çeşitlilik ve çabuk oyundur bu maçın anahtarı.