Skor ve transfer

Fenerbahçe derbisi kazanılmış olsaydı, bugünkü karamsar hava yerini güneşli bir ortama bırakır mıydı? Bırakırdı. Takım, transferler ve şu ana kadarki çalışmalar büyük övgü alır mıydı? Alırdı.
Futbol ya da hayatın herhangi bir alanı bu kadar kısa ve basit parametrelerle yönetilemez.
Galatasaray takımının skora dayalı transfer politikası hiçbir zaman verim sağlamadı ve sağlamayacak. Unutmamak gerekir ki, Galatasaray tarzı büyük takımların üst üste kazanacakları üç beş maç, tüm kadronun birden bire değerlenmesine, güven kazanmasına ve yüksek düzey mücadele etmesine zemin hazırlar.
Panik duygusu, milyonlarca euro sokağa atılarak sonuçlanıyor. Niye bunları yazıyorum; başkan Adnan Polat bile, "Bize acilen oyun kurucu lazım" diyerek bu paniğin en üst düzeyde yaşandığını ortaya koydu.

ALEX KOMPLEKSİ YÜZÜNDEN
Sarı-kırmızılılar, son dönem ne çektiyse "oyun kurucu" sendromundan dolayı çekti. F.Bahçeli Alex kompleksi nedeniyle sürekli oyunu kuracak bir "10 numara" hastalığı yaşadı.
Oysa, oyunu tek bir oyuncunun üzerine kurgulayan takımların günümüz dünyasında yeri yok. Her oyuncunuz kendi çapında oyunu kurmak ve oynamak zorundadır. Messi ve Ronaldo gibi dünya futbolunun iki flash oyuncusunun Güney Afrika'da acizleri oynaması, tek oyuncu üzerine kurgulanmış mantığın iflasının bariz göstergesi. Ronaldo'ya göre kurulan Portekiz futbolu sahaya doğru dürüst yayılamadı, Messi'yi kral yapan Maradona'nın Arjantin'i favoriliğinin hakkını veremedi.
Oysa, İspanya süper yıldız kategorisine çıkamayan ama futbolu iki yönüyle oynayan oyunculardan kurulu "uyumlu bir takım" olarak şampiyon oldu. Arjantin ya da Portekiz gibi kısa vadeli çözümcüler değil İspanya gibi uzun süreli vizyona sahip olan en doğru örnek.
Son yılların Galatasaray'ı ise kısa vadeli çözümlerin takımı oldu ve genel manzara ortada.
Başkandan, yeni stada yakışan bir takım kurmasını beklemek taraftarın en büyük arzusu.
Ama, sırf bu beklentiye karşılık verebilmek için verimsiz politika izlemek de kader olmamalı.