Beş kelime!

İki iddiasız takım karşı karşıya... Acı ama gerçek bu. Bir düşünün TFF 2. Ligi Klasman Grubu temsilcisi Konya Şekerspor'un, kupanın iki iddiasız takımı olmaları dışında bir ortak yanları var mı? Yönetimlerini, maddi imkanlarını, teknik adamların ve futbolcuların kazançlarını, kadro kalitelerini, tribün güçlerini, aklınıza ne gelirse kıyaslayın. Göreceksiniz ki biri okyanus, diğeri pınar... Aralarındaki bunca farka rağmen ikisi de kupanın iddiasız takımı olmuş? Bu ayıp Demirören yönetimine de Denizli'ye de yeter. Dün bir kez daha gördük, Beşiktaş orta sahası bomboş... Rakip 2. Lig'den ama Beşiktaş top yapamıyor. Bu bölgede üstünlük hep Konyalı'da. Pas yapan, oyunu kanatlara yayan, şut atan, bindirme yapan hep onlar. Rakip zayıfmış, güçlüymüş fark etmiyor. Denizli'nin "Çeşme taktiği" sayesinde orta sahada Kartal'ın sözü geçmiyor. Sahada kim olursa olsun sistem 4-2-3-1 olursa orası hep eksik. Şuraya bakın... Baskı yok, stres yok, kaybedecek bir şey yok. Karşında da 2. Lig temsilcisi var. Üstelik maça adeta 1-0 galip başlamışsın, ilk 21 dakikada da üç gol bulmuşsun. Oynasana, top yapsana. Yapamaz...

Orta saha bomboş
Çünkü orta saha boş. Görmek isteyenler için manazara o kadar net. Beşiktaş, bu sistemle, geriye düştüğü zaman rakibini yakalayamıyor, öne geçtiğinde oyunu tutamıyor. Çünkü geriye düşünce rakibi yakalamanın da öne geçince kaçıp gitmenin de yolu orta sahadan geçiyor... Orta sahadaki boşluk Konya Şeker'i bile heveslendirdi, 3-0'dan, 3-2'yi buldular. Ders almanın tam zamanıdır ama adım gibi biliyorum ki Denizli ders almayacak. Yine bildiğini okuyacak. Beşiktaş yarıştan kopunca da başlayacak masal anlatmaya: Delgado olsaydı, Nihat atsaydı, Tabata çaksaydı, Holosko baksaydı, Nobre yan yatmasa, Tello kalkmasa, Bobo oynasa, sakatlıklar olmasa, kar yağmasa!.. Oysa her şey şu beş kelimeye sığacak kadar basit; orta saha yok, Beşiktaş yok... Not: Şu maçın tek iyi tarafı, Rıdvan başta gençleri bir kez daha izlemiş olmak. Bundan sonra o çocuklar maalasef formayı ancak rüyalarında görürler.