Kartal'ın vedası

Beşiktaş iki haftadır en çok Tello'yu arıyor. Çünkü Kartal ön bölgede topu iyi kullanamıyor. Ernst ve Fink'in böyle bir özelliği yok... Uğur İnceman ise varla yok arası... Tek çare Yusuf'un orada topa yön vermesi ama o da kenarda oynuyor. İlk 45 dakikada Beşiktaş'ın iki uzun top dışında rakip kalede etkisiz kalışı bundan. O uzun topları da savunma oyuncuları attı dersek problemin altını bir kez daha çizmiş oluruz. Oysa dört forvetle sahaya çıkan Trabzon tam da Beşiktaş'ın istediği gibi oynuyor ve çok adamla yükleniyordu. Atağı karşıladıktan sonra kazanılan top Bobo ve Holosko'ya çabuk verilebilse rakibi az adamla yakalamak ve pozisyon bulmak kolaylaşabilirdi. Olmadı. 20 dakikada iki pozisyon bulan Beşiktaş sonra dinlenmeye çekildi. Bu defa Trabzon, Umut ve Egemen'le net fırsatlar yakaladı. Haftalardır iyi oynayan Rüştü önemli kurtarışlar yaparak, bu dakikalarda takımı ayakta tuttu. Umut, Burak ve Teofilo'nun ayrı telden çalmaları ve Alanzinho'nun zekasının ve yeteneklerinin meyve vermesini de önlüyordu.

Burak atılmalıydı
İkinci yarıya daha etkili başlayan Beşiktaş, Bobo ve Toraman'ın kaçırdığı pozisyonlarla gole yaklaştığını hissediyor ve hissettiriyordu. Beşiktaş rakip ceza alanı etrafında dolaşmasına rağmen final paslarında yanlış tercihler kullanılması baskılı oyunun hak ettiği golün gelmesini önlüyordu. Şenol Güneş baktı olacak gibi değil ön tarafta eli belinde dolaşan Teofilo ile etkisiz eleman Burak'ı çıkarıp Umut'u önde tek bıraktı. Bu değişiklikten sonra Trabzon dengeyi kurdu. Denizli, Yusuf-Serdar değişikliğiyle soruna çözüm ararken son koz olarak da karambollerin prensi Nobre'yi kullandı. Beşiktaş kazanmak zorundaydı ve son dakikalarda yüklenirken arkada da açık veriyordu. Sonuç olarak Beşiktaş 2 puan daha yitirerek, şampiyonluk yarışına veda etti. Beşiktaş adına gecenin en iyisi müthiş oynayan Toraman ve Üzülmez'di. Trabzon'dan ise Alanzinho'yu beğendim. Bünyamin Gezer'in Burak'ı 2. sarıdan atmaması hataydı, Egemen elle oynamaya çalıştı bu kesin. Ama dokunup dokunmadığı şüpheli.