Trivelacı ile sanatçı!

Trivela'nın babası Quaresma tam bir baş belası. Ne zaman, ne yapacağı belli değil. Her an, her şeyi yapması mümkün.
Adam potansiyel tehlike! Her maçta tüm jeneriklere girecek birkaç hareketi var. Karşısındaki rakiplere bakıyorum içim acıyor...
Hem yanından ayrılamıyorlar, hem de üzerine gidemiyorlar. İki arada bir derede garipler. Üzerine giden çalım manyağı oluyor, uzak kalan arkadan seyrediyor.. İki saniye yanından ayrılsan, topu sektiriyor, ittiriyor, döndürüyor, sonra bir çakıyor.. Bela bu adam bela... Hem de ne bela!..
Bak Guti öyle değil! Daha bir sakin, daha bir vakur, daha farklı bir kalite.
Futbol sanatçısı dersem abartmış olur muyum acaba!? Sanmam. Çünkü tam bir sanatçı bu İspanyol.
Topu almasıyla, en doğru yere atması bir oluyor. Ne zaman aldın. Nasıl kontrol ettin, etrafına ne zaman baktın, en iyi durumdaki arkadaşını ne zaman gördünve topu ne zaman oraya attın be adam! Bu ne beceri, bu ne rahatlık, bu ne ustalık!

Anlatmaya sayfalar yetmez
Quaresma başka, Guti bambaşka, onlarla Beşiktaş çok daha başka. Kartal'ı farklılaştırıyorlar vesselam.
Bu ikiliyi anlatmak için bu sütun değil sayfalar yetmez ama biz biraz da değir oyunculara bir bakalım. Schuster sekiz yabancıyı sahaya sürüp sadece mecbur kaldığı üç mevkide yerli oyuncu kullandı.
Böylece Tabata ve Hilbert kendilerini göstermek adına bir şans daha buldular. Hilbert kolay bir gole imza atarken, Ekrem'le uyumu da dikkat çekti. Sık sık içeri kat ederek taktiksel zekasını ortaya koydu.
Ümit verdi özetle. Tabata çalışkan, azimli ama etkisiz. Daha iyi olması lazım. Çok daha iyi olması lazım.

SON SÖZ: Helsinki on kişiyle kapanınca Beşiktaş maçın tek patronu olmasına rağmen çok fazla pozisyon bulamadı. Rövanş daha kolay olur gibi geliyor bana.