Manuel Batuhan!

Beşiktaş beni yanıltıyor. Bu takım çok koşar, rakip kale önüne kolay gider, zor gol atar diyordum; iki haftadır neredeyse her pozisyonu gol yapıyorlar.
Beşiktaş, Karabük karşısında en az derbideki kadar koştu.
Büyük rakip, küçük rakip ayrımı yapmadılar, iyi motive oldular, işe sıkı sarıldılar.
Orta sahada Veli her zamanki standardını korurken, Necip forma kapmanın zorluğunu fark etmenin azmiyle sınırlarını zorladı.
Uğur Boral Fenerbahçe'deki iyi günlerinden daha iyiydi.
Olcay Şahan kaliteli bir kumaş ve inanın bana henüz yüzde 30'la falan oynuyor...
Gidişi olaylıydı, gelişi tartışmalı oldu ama Batuhan sadece futbolu düşündüğünde Beşiktaş'a Almeida'dan çok daha faydalı olacağını gösterdi. İlk golde tüm endamıyla savunmanın üzerine çöreklenince Fernandes'e nefis bir kulvar açtı.

Aklın yolu bir
Sahanın yıldızı Portekizli'nin ikinci golünün asisti de Batuhan'dan geldi. Fernandes demişken biraz durmak şart. Arkasındaki savaşçılar topu kapıp ayağına verdikçe Fernandes tüm enerjisini top kullanmaya, gol aramaya ve gol atmaya harcıyor.
Olaması gereken bu. Gülmüyormuş; gülmesin, taraftarı güldürüyor, önemli olan da bu.
Samet hoca aklın yolunu takip ediyor. Rakibe göre küçük değişiklikler yaparken iskelete dokunmuyor. Misal derbide Galatasaray'ı bozmak için Toraman'ı orta sahaya çekti. Karabük'te ise bozmak yetmez yapmak da gerekirdi, bu nedenle Necip'i tercih etti.
Teknik adam doğru tercihler yapıp oyuncular da formalarını ıslatırsa, (Holosko bile koşuyor) o takım kazanır. Beşiktaş'ın yaptığı da budur.
Karabük'e gelince, Cernat, LuaLua ve Shelton hepsi ayaklarına top bekliyor. Adam kovalamak akıllarının ucundan geçmiyor. Hal böyle olunca savunma ile Mehmet Yıldız arasında 40-50 metre mesafe oluşuyor. Karabük bu kafayla sıkıntı yaşar benden söylemesi.