Bu kadar kolay mı?

Ziraat Türkiye Kupası'nda finalin adı belli oldu: Trabzonspor-Fenerbahçe. Tarihin 5 Mayıs'a denk gelmesi, yazılı ve görsel medyada "tesadüf", "intikam", "hesap günü" gibi kelimelerin sıkça kullanılmasına neden olmakta. Aradan geçen 14 yıllık süre zarfında her iki takım 27 lig, 2 kupa ve 1 de Başbakanlık Kupası olmak üzere 30 defa karşılaşmışlar. Dünya döndüğü süre de karşılaşmaya devam edecekler. Fenerbahçe, Galatasaray, Beşiktaş... Bunlar ezeli rakip, ebedi dostlardır. Trabzonsporlu'nun mücadelesi ise; kafa yaran, tansiyon düşürüp yükselten emek hırsızları ile tokatçılarla olmalı. Bugün birisi galip gelir, diğer gün bir başkası. Önemli olan, emeğin, alın terinin karşılığının çalınmaması. Evet, 95-96 sezonundaki karşılaşma Trabzonspor için bir yıkımdı. Krizin iyi yönetilememesi 7-8 yıllık bir süreyi heba etmişti. 2003- 2004 ve 2004-2005 sezonlarında da mutlu sona yaklaşıldı. 96'da Aygün'ün kafasını yaran ve aynı kafayı şark kurnazlığı ile saran zihniyet, 2004'de Papila'nın tansiyonu düşürüp bulanık görmesini sağlamış, bir yıl sonra da futbolun adaletine "tokat" atarak "metin" olmuştur.

Hesap nasıl ödenir?
Trabzonspor, futbolun sadece yeşil çim üzerinde kazanılması gerektiğini, teknik adamlardan başka unsurların sonuca tesir etmemesini, futbolun nefes alıp verme ile eşdeğer olduğunu bu ülkeye canı pahasına gösteren 12 yaşındaki fidanını toprağa vererek gösterdi. Gün gelecek hesap görülecektir. Ama savaşa gider gibi kılıç, balta, kama ve bıçaklarla gelenlerin yaptığı gibi değil. Öncelikle insanlık onuruyla, Trabzonsporluluk duruşuyla, emek hırsızlığı yapmadan, oynadığı futbolla keyif veren, yurt içinde ve dışında kırmızı-beyaz ve bordo-mavi renkli bayrakları dalgalandıran, altyapısından oyuncu üreten, bütçesi fazla veren bir Trabzon oluşacak. İşte o zaman hesap ödenmiş olacaktır. Bir-iki kupayla hesap görme basitliğine kalkmak, başta bordo-mavi renkler uğruna hayata göz yumanlara yapılacak en büyük saygısızlıktır.