Nerede kaldılar?

Ş
imdiden söyleyeyim; 'Kombinemi geri vereceğim!' diyen insan sayısı giderek artıyor.
Neden mi? Keita transferi yüzünden.
Gidiyor esmer hayta… Farkında mısınız? Bir takımı sevdiren futbolcular vardır, kült adamlar.
O formaya, onun halleri yüzünden ısınırsınız.
Ya da zaten o formayı seversiniz ve renklerine sevdalısınızdır ama biri olur ki, takımın içinden "övünürsünüz" onun varlığıyla. Keita öyle bir isimdi. Kewell hakeza. Ya Nonda? Gidişi, Galatasaray'ın şampiyonluğu kaçırmasına yol açtı dersem abartmış olmam inanın.
Topa çok sert girdim değil mi? Ee canı sıkılıyor insanın. Böyle topçular ayda yılda bir geliyor takıma. Nasıl topçular mı? Cetvel çizimi paslarla adamın aklını alan çalımlarla, tribüne gol sonrası öpücüğünü bir çiçek demeti gibi asan topçular.
Varlıklarıyla insanı mutlu eden topçular.
Gerçi bizim haytanın "haytalıkları" bezdirdiydi milleti bir ara. Avam takım yöneticisi ve teknik direktörler ne için var ki?

RİJKAARD 'PRES' İSTİYOR
Bir de madalyonun öbür yüzü var. O da Rijkaard'ın sıkıntı değil, problem çözücülük, saç baş yolduran değil takımı rahatlatan, sorunsuz adamlara duyduğu ihtiyaç. Pressiz oynayan bir takımın başında olmak istemiyor anlaşılan genç usta. O nedenle Kewell'sız ve Keita'sız olmak onun için sorun değil.
Orta sahasız ve kenarsız oynadı Galatasaray.
Sarı-kırmızılı armada tek kanatlı uçak gibi oynadı dahası. Orta sahasının altın değeriyle oynayan Galatasaray bir sene boyunca kendini tanıyamaz bir halde oynadı her hafta değişen kadrosunun yarattığı sınırlarda.
Defansında yaşadığı problemlere, kaleci ve sakatlık sorunları da eklenince açık ara gideceği ligi bir adım geride tamamladı.
Demem o ki; gidenlerin yerine kimler gelecek bir görelim bakalım. Yani yeni transferler bakalım, neyi anlatacak tribünlere bir hikayenin orta yerinde… Şimdi yeni transferler daha bir merakla bekleniyor. Geçen senenin son maçında tribünlere asılan o pankart, hâlâ belleğimdeki yerinde duruyor; "Bir dahaki sene Galatasaray ruhuyla!"