Arda, Hagi ve Alex...

Arda iyi bir mevzuya değinmiş: "Alex mutlaka iyi futbolcu ama Hagi'yle karşılaştırılmaz." İki 'büyük' için şiir dizesi düşüyorum;" Yerdeki yıldızları yakama takayım mı abi?"
Yerdeki yıldızlar? Biri Alex; tamam... Diğeri Hagi; yaz gecesi yıldız yağmuru… Zaman zaman böyle karşılaştırmalar olmuyor değil.
Bir ara da Arda-Messi kıyaslaması yapılmıştı. Arda o zaman da aklı başında şeyler söylemişti gülümseyerek;" Messi büyük oyuncu!"
Alex ve Hagi arasındaki kıyaslama aynı kategorinin "aynı hallerin!" kıyaslamasıdır ve yerindedir. Hiçbir sıkıntı duymaz bundan iki 'büyük' de... Gerçi Hagi Arda'yı onaylamış ama...

Zor tercih
Tribünde "onurumuzsun!" yazılı pankartlar açtığımız futbolcuydu, on yıllar sonra Cimbom taraftarının sığındığı adamdı. "Haşarıysa Maradona, sessiz suskun bir ateş parçasıysa Zidane" idi. Şaşkınlık, heyecan, hezeyan, cinnet belki zaman zaman, gülüşüyle cennetti Gheorghe Hagi.
Eşi Alex için; "Sahaya çıkarken sakız çiğniyor ve beyninde damarları görünüyorsa o anda maçı oynuyordur!" demişti."Maçı yaşamak ve anı yakalamak."
Alex de Souza'nın aklının başka türlü çalıştığı doğruydu işte.
Olay mahallinde uzakmış gibi durmak ama tam da içinde bulunmak, yerli yerinde top kullanmak, ters yapmak ve her türlü vuruş tekniğinin en iyi örneklerini sergilemek. Jenerik bir adamdır Alex. Hem de hiçbir dış başarısı yokken. Süper Kupa da dahil buna… Kariyer için rakamlar konuşulabilir. Alex rakam olarak geride durabilir; Hagi daha önde. Ama oyunun güzelliğine hürmet söz konusuysa ikisin adı yan yana yazılacak benim için… İkisi de benim için sahaya inmiş gökteki yıldız gibi… Yakama takıyorum; bir o yana bir bu yana…