05 Aralık 2019 | Perşembe

Entegrasyon maçı

Yazdığımız yazıların, ettiğimiz sözlerin büyük bir bölümünde en sık kullandığımız kelime "sakatlık(lar)" oldu bu yıl. Yine bu yıl birçok şeyi oraya yani sakatlıklara atıf yapmadan geçersek emek verenlere haksızlık ederiz diye düşündük.
UEFA Avrupa Ligi'ni de Süper Lig'i de yönetirken elde kalanların, değer katacakların önemine vurgular yaptık.
Üç kulvar şimdi ikiye düştü ve kalan iki kulvarda da Trabzonspor kupa kazanmayı hedefliyor.
Öyle olunca da bu tip karşılaşmalara bakışımız farklı oluyor. Olmalı da...
Alt ligin kıymetli bir temsilcisi, köklü kulübü olan Altay karşısında kazanmak, kazanırken de daha fazlasını "kazanmak" gerekiyordu.
Özellikle o sakatların büyük bir bölümünün iyileştiğini görüyoruz Trabzonspor'da.
İyileşmenin ise güzel bir haber olmakla birlikte, yetmeyeceği; takıma entegrasyon süresinin de en az "iyileşme" kadar önemli olduğunu görmemiz gerekiyor.

***

Dün akşam açıkçası iyi bir ekip olan ve iyi bir mücadele örneği veren rakibi karşısında Trabzonspor bol eklemeli, denemeli bir kadro ile mücadele etti.
Sakatlıklardan dönen, maç eksiği olan oyuncularına eksiklerini tamamlamak için, maç ritmi kazanmaları için fırsat verdi.
Açıkçası seyir zevki çok yüksek bir karşılaşma olmadı.
Olmaması da gayet normaldi.
Trabzonspor'da herkes Sturridge'nin performansını merak etti. O ise tıpkı lig maçlarında olduğu gibi 'az, öz ve dans' dedi kısaca.
Onunla ilgili eminim teknik ekip ve yönetim şöyle düşünüyordur; az da olsa oynasın, gol atsın, attırsın, maç kazandırsın yeter. Biraz da istikrarı olursa ne ala! Sturridge ile ilgili bu kabulle yola devam etmek az yıpratıcı, maksimum fayda alınacak durum olur.
Buna da kimsenin itiraz edeceğini sanmıyorum!