Sevilla dersleri

Sevilla maçını aslında Gökhan Gönül özetledi; "Yedi yıldır bu kadar kötü Fenerbahçe takımı görmemiştim"... Aslında birçok maç sayarım ama Gökhan mevcudun analizini 'gönülden' yaptı. Eminim ki, Ersun Yanal da öyle düşünüyordur. Bunu ifade etmek yanlış değil. Yanlış olan; işlerin iyi gitmesi için görevli olanların bunu dillendirmeleri. Yanal'ın görevi bunu fark etmek, elinden geldiğince tedbir üretmek ve sonrasında bunun sonuç vermesini beklemek. İspanyollar net bir futbol dersi ile, kaos oyununu ve alternatifsiz düzeni "geçersiz" kıldılar. Fenerbahçe'nin Türkiye'deki rakipleri karşısında kaliteyi fizik gücü ile birleştirerek etkili olan oyunu, bu yüzden Avrupa'ya çıkma sırası geldiğinde, aynı şekilde tehlike sinyalleri verecektir. Bir başka örneği yedeklerle de verebiliriz. Ersun Yanal'ın baskı yap, topu kap, kaleye git taktiği, bu becerisi yüksek ilk on biri ile kusursuza yakın. Ama kulübe, oyuna girmeye başladıkça, taktik de baş aşağı gidiveriyor. Mesela Fethiye yenilgisi ve ilk maçta biten kupa yolu.

Ders çıkarabiliyor
Bu yüzden, iki gün önce İngiltere'de 70 dakika rakibi pul gibi yapıştıran ekip çıkınca, iki gol birden geldi. Sevilla ise kendi kalitesini ortaya koyup, dikine oyunu lehine kullandı. Onlar kaptı, onlar attı. Önünde bir aylık süre, takıma sokacağı önemli oyuncular ve biri Süper Kupa olmak üzere dört önemli sınavı olan Fenerbahçe'nin ibresi hiç şüphe yok ki, yukarıya doğru olacak. Çünkü, "Kötüydük" demesini biliyorlar.

TRABZONSPOR DOĞRU YOLDA
Gözüm gazetelerdeki muhtemel on bire ilişti. En uçta Oscar Cardozo yazıyordu. Solda Yusuf Erdoğan, sağda Serdar Gürler, hemen arkalarında Özer Hurmacı. Fenerbahçe'yi yarı finalde eleyen Benfica'nın yıldızıydı Oscar Cardozo. Sağında ve solunda, hızlı, ona top taşıyan oyuncular vardı.

Benfica gibiler
Kağıt üstünde Trabzonspor'un ön tarafı, bu şablona benziyor. Oyun sistemini, rakip sahada oynamak üzere kurgularsa eğer, Trabzonspor geçmiş yılların çok önüne geçen bir futbol oynayabilir. Karadeniz ekibi uzun bir sürenin ardından doğru hamleler yaptı, mutlaka karşılığını alacaktır.

ERKAN'I UĞURLARKEN
Biz rahmetli babasının, Selahattin Koyuncu'nun yanında deklanşöre basıyorduk. Vefa Stadı'nda koşuştururken, her zaman kravatlı-ceketli giyimiyle Selahattin abimiz, yerini almış olurdu. Erkan, O'nun emanetiydi bizlere. Terslediğini, birisine sertleştiğini görmedim. Görene de rastlamadım. İşini yapar, evine gider; ekmeğinin peşinde koşardı. Geçirdiği kaza inanılacak gibi değil. 37 yaşındayken bıraktı ailesini. Tıpkı kendisi daha çocuk yaşındayken Selahattin Ağabey'in ebediyete gidip, Erkan'ı ailenin başına bırakması gibi. Nur içinde yat sevgili kardeşim. Allah çocuklarının bahtını açık etsin.