Fener yapıştı

Sakatlanıp çıkma işareti yapan ve yerde yatan Sow'un yanağını okşayıp teselli eden Fatih hoca ile Hakan'a yaptığı faul sonrası onu kucaklayıp kaldıran Gökhan'ın davranışlarıydı bence maçın hareketi.
İlk 10 dakikada kontrollüydü iki takım da. Hakan-Emre ile Gökhan-Topuz ikilileri birbirlerinden korktuklarından çıkamıyor, işte o zaman Ziegler-
Caner ve Eboue-Engin tarafına kalıyordu.
F.Bahçe geçen hafta en iyi oyununu oynamış ama 4 takım içinde "savunma çıkışı en fazla top kaybı yapan takım" olmuştu.
Selçuk, Bekir, Caner bu maçta da buna devam edince ilk yarıda G.Saray'ın bulduğu 4 pozisyondan 3'ü bu nedenle oluyordu.
Alex en az topla buluştuğu oyunu oynuyor, ama ilk yarının en iştahlı adamı Ziegler'e gol attırıyordu.
Gol sonrası organize olamayan bir G.Saray vardı. Basit top hataları üst üste geliyor, Engin ve Emre kanat değiştiriyor, ama G.Saray'ın telaşı geçmiyordu.

G.Saray şampiyon olur
İlk yarının son 5 dakikasında tam 3 pozisyon bulan ve bunu gole çeviremeyen G.Saray, adeta kaderini çiziyordu.
İlk yarının özeti; soğukkanlı, rakibin baskısını pas yaparak kıran F.Bahçe ile telaşlı, organize olamayan, beceriksiz G.Saray'dı.
50. dakika sonrası F.Bahçe baskıyı yedikçe çıkamıyor, faul yapmaya başlıyor, ortalar üst üste geliyor ve maç boyu tam 9 tane olacak pozisyonlara G.Saray giriyor; Aydın, Necati, Elmander ve Baros golleri kaçırıyordu.
Bu arada F.Bahçe'nin geç gelen ama doğru değişiklikleri de bu baskıyı ona yediriyordu.
Ama futbol garip oyundu.
F.Bahçe rakip kaleye gittiği ilk pozisyonda Stoch'la golü bulunca G.Saray'ın oyuncusunun da teknik ekibinin de seyircisinin de umudu kalmıyordu.
F.Bahçe şampiyonluğun ucuna yapıştı.
G.Saray ise "Bu kadar baskı yaptım, 9 gol kaçırdım, rakibi hapsettim ama ne oldu Allah aşkına" diye diye soyunma odasına gidiyordu.
Haftalardır şunu iddia ediyorum:
Süper Final'de en çok puanı F.Bahçe alır ama G.Saray şampiyon olur.