El freni Rijkaard

Maçın başında hakemin hatalı kararıyla gelen penaltı golü, Galatasaray'ın maça olan bütün motivasyonunu sıfıra indirdi.
Sahanın durumuna bakıldığında pas yapılması imkansızdı. Buna rağmen Galatasaray kısa pas yapmaya devam etti. Karabük ise alışık olduğu bu sahada uzun ve kontra toplarla Emenike'yi kullanmaya çalıştı ve bunda da başarılı oldu. İlk golün şokundan kurtulamayan Galatasaray, hemen akabinde ikinci golü de yiyince tamamen dağıldı.
İyi bir yedek olduğundan bile şüphe duyduğum Barış'ın ilk 11 de oynaması büyük hataydı.
Karabük, Galatasaray'dan çekinmesi gerekirken, tam aksine Galatasaray daha kontrollü oynamayı tercih etti. Bunun sebebi de Rijkaard'ın bu korkak oyun anlayışıydı.
Neden bu takımla iyi giderken bu kadar oynuyorsun?
Örneğin Servet olayı. Rijkaard, 4'te 4 yapınca kendini güçlü hissetmiş olacak ki hemen Servet'i ekarte etti. Yanlış oyuncu değişiklikleri ve taktiksel hatalar, Rijkaard'ın tesadüfen hoca olduğunu artık iyice düşündürüyor.

SON 15 DAKİKAYA UMUTLU GİRDİLER
Neill'in sakatlığı yoksa, neden çıktığını anlamadım.
2. yarıya başlanırken, maçı kurtarmak için tek ön liberoya dönüp, Serdar oyuna girmeliydi.
Rijkaard yine iyi bir izleyici olmaktan öteye gidemedi. Ey Misimovic burdaysan çık ortaya ve kendini göster artık. Bunun için sana verilen süre doldu. Geçen haftaların flaş isimleri, Ayhan ve Serkan bu maç hiçbir şey yapmadılar.
Baros'un olmayışı da büyük handikaptı. Son koz olarak Sabri oyuna girdi. Ve tam bu sırada maçın kötülerinden olan Barış'ın ayağından, gelen golle, son 15 dakikaya en azından daha hırslı ve umutlu girdiler.
Maçın geneline bakıldığında zaten galip gelmesi gereken taraf Karabük'tü. İstekli ve hırslı oyununu 3 puanla ödüllendirdi. Ve böylece 4'lük seriye son verdi.