Küllerinden doğmak

15 senedir Avrupa Kupası yürüyüşünde ilk üç maçta üç yenilgi almamış, lige hüsranla başlamış, transferlerinin sadece biri sahada olan Galatasaray, Es-Es'lerin karşısına çıktı dün akşam. Yani geçen seneki kadrosunun aynısıyla...
Koca bir transfer sezonunun boşa geçtiğini göstermek istermişcesine. Anadolu bozkırı zorludur. Es-Es iyi takımdır. 1960'lar da da 70'lerde de öyleydiler. İşte o zamanların moral düzeyini yakalamış bir ekip ve hava yarattı kırmızı- siyahlı ekip. Ve Galatasaray son iki yıldır Eskişehirspor'u yenememektedir. Ve Eskişehirspor taraftarlarının olduğu tribünün önündeki pankart anlamlıdır; Şehr-i Aşk... Kentlerine ve takımlarına aşkla bağlı bir taraftar topluluğu önünde oynanıyor maç...
Galatasaray'ı ilk defa 'şöyle bir şeyler yapıyorlar!' diyerek anlatmaya başlayacağımız bir pozisyonda gördük. Defans sağlam duracak ve eski Galatasaraylı Volkan'ın tarafından işleyecekler hücumda. İlk yarıyı iki kalecinin ikramlarıyla geçtik ilk yarım saatini baygınlıklarla geçtiğimiz maçta...

Çalımbay kelepçeyi açtı
İkinci yarı, Rıza Çalımbay orta sahadaki sıkı duruşunu bozup atak oynamaya kalkınca Galatarasay'ın kelepçesi açıldı. O saate kadar etkisiz kalan Arda gol pozisyonu yakaladı.
Baros daha 'serbest' oynamaya başladı. E söz ettiğimiz iki isim Arda ve Baros olunca durum farklı oluyor. Gol Kralı başladı 'ligin top saklama ustası' Arda bitirdi!
Yalnız bir şey var; ne kendilerini o tarihsel yürüyüşte geçen senenin dişlisi yapan teknik direktörleri Rıza Çalımbay'a, ne hakeme yaptıkları tezahürat 'Şehr-i Aşk'a yakışmadı. Galatasaray çölde suya ihtiyacı olan yolcular gibi susamıştı puana ve istediğini aldı.
Ay gökte değerli bir tabak gibiydi Eskişehir'de.
Yol alıyorduk...
Küllerimizden doğuyorduk...