Umarsız ve üryan

Galatasaray Cana, Kewell, Pino, Baros, Yekta eksikleriyle başladı maça. Manisa ise düz ve önlemsiz. Hem de dört büyüklere karşı en çok maç kazanan takım olarak… Aylardır üzerinde oynananbir isim olarak Arda sahne aldı bu kez. İlk 15 dakika biraz da şansı yardım etti ve iki gol buldu Galatasaray'ın kaptanı.
Son attığı ilk golden sonra bütün takımıyla, ikinci golden sonra da formasındaki üç yıldızlı armayı öperek taraftarıyla paylaştı sevincini. Oysa bundan bir hafta kadar önce; "Beni bırakın ruhumu yitirdim!" demişti kaptan. Ruh eğilip öptüğü o armada olsa gerek. Belki de salladığı o forma rengi-mercan, mor v.b.- ruhunu sıkıntıya sokuyor genç kramponun.

Gerilimli maç
Maçın başında özellikle Culio-Arda-Ayhan kapatmalarında!!! topun kendilerinde kalmasını sağladılar. İlk yarı Manisaspor buna çare aradı durdu. İkinci yarı gördüğüm en iyi lig maçlarından biri oynanmaya başladı sahada.
Hele ki siyah-beyazlıların Cahe'si maçın kilit işlerinden birini yapıp takımının ikinci golünü bulunca görüntü tamamen değişti. Sahanın her yerinde basan bir Manisaspor vardı ve Arda başta olmak üzere durdu Galatasaray.
Mevzuu burada çatallaşıyor işte; saha dışında da içinde de baskıyı görünce duruyor Sarı-
Kırmızılı ekip… Başkanlık seçimleri yaklaşıyor geriliyorlar, teknik adam gönderiliyor geriliyorlar, tribün hafif arızalanıyor geriliyorlar… Oysa futbol takımları başkanın, teknik adamın ve tribünlerin beceremediğini yapabilecek denli güçlü 'isimlerden' kuruluyor.
Mesela dün bunun farkında bir Manisaspor vardı sahada… Ya Galatasaray? Sevdalılarını ağlatacak denli umarsız… Sürekli soruluyor artık; "Bu Galatasaray'ın hali ne olacak?" Olacak hal mi kaldı? Hem de kazanıyorken bile… Çünkü artık; 'Kral çıplak, çünkü Kral çıplak!'