Aykut Kocaman prodüksiyon iftiharla sundu!

Kazanmak duygusu, enerjinizi korkularına değil, cesaretinize verdiğiniz zaman ortaya çıkar.
Dün gece, galibiyete eğitilmiş Gaziantepspor, yenilgiye eğilimli Fenerbahçe'yi yerle bir ederken, galibiyeti iliklerine kadar hak etti. Gaziantep galibiyetinden başka bir sonuç, dün geceki futbolun doğasına aykırı olurdu zaten.

İlk yarının bitiminde, yazımın başlığını Alex üzerine kurmuştum. "Ayaklarıyla manşet atan adam!" Sahada gerçekten iyi bir Alex vardı ama herkesin taşıyacağı yükün bir sınırı olmalı.

Maça bakarsak... Fenerbahçe'nin geçen sezon maçlarını anımsatan ürkek bir başlangıç.
Birbirinin aynası görünen iki takım.
Ama rakibi ısıran Gaziantep.
Böyle maçlarda, ne olacağı hiç belli olmaz diye düşündüğüm bir anda...
Gece mi yıldızını arıyor, yıldız mı gecesini derken, Alex çıktı sahneye.
Fenerbahçe'nin bu sezon en organik gollerinden birini çerçeveye astı. Alex, ilk yarıda kora kor mücadelenin de içindeydi, arkadaşlarına pratik çıkış yolunu gösteren mühendisliğin de.

Fenerbahçe'nin öne geçtikten sonra bozulma alışkanlığı, yine vitrine çıktı.
Takımın yarısı yine seyirci konumuna düşünce... "Bunlar vardiyalı çalışıyor olmalı" dedim.
Geçen haftanın yıldızı Gökhan Gönül, futbolcu ölüsünü oynuyor.
Yere göğe sığdırılamayan Mehmet Topuz korku çemberinde tep çeviriyor. Gaziantep'in bindirmelerine bakınca, sezon başından beri bakıma alınmayan Fenerbahçe savunmasının bütün vidaları gevşek.
Düşündüm de, "Volkan ne yapsın!"

İkinci yarıda Gaziantep'in pas trafiğine seyirci kalmak, Fenerbahçe'nin aciz futbol anlayışının resmiydi. Fenerbahçeli futbolculara bakınca, "Bunlar gönüllü hayalet olmuşlar da, korkutacak kimseleri yok" dedim. Semih'e baktım... Beceriksizliğin Güiza'dan kalmış eski pabuçlarını giymiş. Diğerlerine baktım, Hep bir ağızdan, "Siz oynayın" diyorlar Gaziantep'e, "Biz seyredelim." Aynen öyle oldu ve goller de arka arkaya geldi.
Dün geceki Gaziantep, yardımlaşmanın bütün kollarını harekete geçiren koro hayatlar takımıydı zaten

Sonuç olarak. Aykut Kocaman prodüksiyon iftiharla sundu. "Geleceği olmayan aşk!"
Aykut Kocaman suçu kimseye atmasın, üstelik iki kişilik üstlensin.
Ve Tolunay Kafkas'ın ikinci yarıdaki hamlelerine bakıp, başkanın himayesine girmekle, teknik adamlık yapmanın bedelini de ödesin.