Yenebilir miyiz?

Her milli maçı öncesi yaşadığımız klasik tartışmaları Almanya maçı öncesi tekrarlıyoruz.
Neredeyse maçın havasını unuttuk, kadromuzda yer alan oyuncuları sınıflıyoruz. Sakatlar, takımlarında oynamayanlar, formsuzlar. Tabii bir de kadroda yer almayanlar üzerinden yürütülen propaganda var.
Gazetelere, televizyonlara bakıyorum, bu güruhun elinde iki oyuncu bulunuyor. Biri Mehmet Topal, diğeri Volkan Şen… Tamam, bu oyuncular kadroya yer alabilirdi ama Almanya maçının iyi veya kötü olmasını bu iki oyuncuya mı bağlayacağız. Söz gelimi Mehmet Topal... Galatasaray'da oynarken de kadroya alınmıyordu.
Ne garip… Bizim değerini anlamadığımız taş, İspanyol'un elinde kıymetli madene dönüştü, biz de değerini anladık. Geriye kaldı Volkan Şen… Kurtarıcımız o mu? Bırakın bu tartışmayı. Türkiye'nin 2008 Avrupa Şampiyonası finallerinde Almanya'ya yenildiği maçı hatırlayın... Arda, Tuncay, Servet gibi direkt oynayan oyuncularımız yokken, yedeklerimizle Almanya'ya başkaldırmadık mı? Haydi, biz taraflıyız diyelim. Avrupa basını, Türkiye'nin Almanya'yı elinden kaçırdığını yazmadı mı?

SİSTEM VE DİSİPLİN TAKIMI
İşte bu yüzden var-yok tartışmalarını bir kenara bırakıp, maça odaklanalım. Ayrıca Hiddink'in gerçekleriyle yüzleşmekten kaçınmayalım.
Hollandalı kendisine bir kadro yaptı.
Adeta milli takımı, bir kulüp takımı gibi şekillendiriyor.
Bu nedenle tartışmaların anlamı olmayacak.
Birkaç cümle de teknik açıdan yazalım ve Almanya'nın avantajlarını ortaya koyalım. Almanya bir sistem takımıdır. Kadrosu kolay değişmez. (Son Dünya Şampiyonası'nda 22 kişilik kadroda olan 17 oyuncu kampta) Almanya bir disiplin takımıdır, hakem düdük çalana kadar mücadele eder. Almanlar bir maçın orta alanda kazanılıp kaybedildiğinin bayraktarıdır. (Bakınız: Khedira, Mesut, Müller, Sweinsteigerneyse ki yok) Böyle bir takım karşısında en azından bir puan almak için, onlar kadar mücadele etmek zorundasın. Orta alanda karşı güç oluşturmalısın ve duran toplara önlem almalısınız.
Sonrası futbolun adaletine kalır…