Abartmayalım-2

Başladığımız noktaya geldik yine... Oynuyorlar işte. Kaç zamandır saklamışlardı, şimdi döktürdüler. 30-35 dakika da olsa rakibi kroki duruma düşürdüler. Bir ara rakip yokmuş gibi oynadılar. Yüzü güldü taraftarın. Bir başka bakar oldular etrafa, yürüyüşü değişti Trabzonsporlunun. Sevmeye, sarılmaya hasret kalmışlardı, bir hareket bekliyorlardı zaten. Bayram havası estirdi 3 puan. Geçen senenin ilk maçlarına da böyle başlamışlardı. Başka takımı tutanlar bile Trabzon maçını konuşuyordu. İlgi çekici bir oyunları vardı. Rekor sayıda pozisyon buluyor, akıl almaz goller kaçıyordu. Son oyundaki gibi 8-9 pozisyondan birini gol yapıyorlardı. Yanal tarzı demiştik adına. Ona benzer bir şekilde oynadılar. Tek farkı, ileri giderken arkada artık emniyetli kalmayı tercih ediyor Trabzonspor. Herkesin söylediği 60-70 dakikaya çıkmalı baskı. O zaman zirveye vurur Trabzonspor. Söylemesi kolay ama olmuyor işte. Kamptan geldiler, diriydiler. Sadece maça hazırlandılar. Tıpkı bu sene başı hazırlık kampından geldikleri gibi. "İyi hoca" yazmıştık Hugo Broos için. Bir hafta sürmedi tempo, üzerine koyacağına geri gittiler. Sivas sonrası Diyarbakır maçında sahada saklanacak delik aradılar. Ne yazık ki o kısacık çimler arasında girecek yer bulup, 90 dakikayı hiç görünmeden tamamladılar. Manisa deplasmanında sefilleri oynamışlardı.

Trabzon'un modeli olmalı
Bu kadronun samimiyetine inanmıyorum. Üç dönem geçti çok yorum yaptık üzerlerine. Her seferinde boşa çıkardılar. Son yazının başlığını "Sabır ve istikrar" olarak geçmiştik. Başkanı, yönetimi, hocası, taraftarının ihtiyacı olduğu kadar, hatta daha fazlasına futbolcuların ihtiyacı var. İspatlayacaklar, sonra sarılmasını biliriz. Sadece ölçüyü aldık deriz. Sonraki oyuna en azından aynısını isteriz. Skor değil derdimiz, bir oyun modeli olsun Trabzonspor'un. Sonuca bakmadan o sistemde ısrarlı olsunlar yeter. Son bir şey daha: Tribünden homurdanmanın hiçbir faydası yok. Bunun iyi anlaşılmış olması lazım. İyi vurdu, kötü tuttu, ona değil buna vermeliydi, erken girdi, geç çıktı, o değil bu oynardı… Hepsi boş laf, fuzuli işler. Egonuzu tatmin ediyorsunuz fakat futbolculara hissettirmeyin, bırakın oynasınlar.