Mesele ne?

İşte böyle kaçıyor şampiyonluklar... Gördüğünüz gibi 26. da elden uçup gitti. Fenerbahçe ve Bursaspor kaldı potada. Bundan sonra doğal olarak becerikli olan ipi göğüsleyecek ve kupayı kaldıracak... Tıpkı daha önce en az üç kere Trabzonspor'un elinden kaçırdığı gibi... O sebeptendir Fenerbahçe'ye karşılığımız. "At binenin kılıç kuşananın" demiş büyükler. İşledi içimize, istesek de çıkaramıyoruz. Bir taşla şampiyonluk alınır mı? Alındı işte! Şimdilik eşit ötüyor düdükler. Bir Fenerbahçe'ye, bir Bursaspor'a... Öyle olunca sesi çıkmıyor yarışın içinde olanın. Merakla bekliyorum bitirici darbeyi ne zaman vuracaklar. Aslında yeni bir şey değil söylediğimiz, sayın başkanın kaç zaman önceki iddiasını tekrarlıyoruz. Bir kere bile değil, 'üç kez üst üsteydi' iddiası. Her kulübün öyle bir başkanı olmasını çok isterim. Memleketi bıraktım, dünyanın zirvesine vurur Türkiye futbolu. Kendi derdimize yanmamız gerekirken memleket futboluna daldık işte.

Mükemmeliyet çukuru
1985 yılında başladı bu hedeften uzak hareket. Biri de beşi de, hep aynı sebeptendi; mevcut malzemeyi maksimum verimde kullanamamak. 1975-76 sezonu başladığında senenin sonunu kim bilebilirdi? O günkü ederiyle Trabzonspor'un şampiyon olacağını kim söyleyebilirdi? Oldu işte! Bununla da yetinmeyip, kısa aralıklarla beş kez daha ipi göğüsledi. Mevcut malzeme meselesi işte! Hugo Broos faciasını yaşamış olmasına rağmen yine de şampiyonluk kaçtı diyoruz. Ersun Yanal ile bir dönem o çizgide koşabilen, sonra Şenol hoca ile bir vites daha yukarı çıkan hareket içindir bu söylemimiz. O halde mesele ne? Mesele sahip olduğun gücü bir sonraki haftaya taşımakta ve son ana kadar korumakta... Mesele iyinin düşmanı mükemmeliyeti aramak çukuruna düşmemekte.