Bayramı kutladılar...

Antalyaspor maçından önemli dersler çıkaran Trabzonspor, milli maçlar için verilen arayı da iyi değerlendirmiş olacak ki Sivas karşısında bambaşkaydı. Özellikle son 60 dakikada sahanın her yerinde koşup, pres yapan ve pozisyon bulan bir Trabzonspor izledik.
Oysa maça tutuk başlamıştı Trabzonspor. O yarım saatlik dilimde maçın bu kadar bol gollü geçeceğine inanmak imkansızdı.Yarım saatlik sıkıntıdan, Yattara'nın baraj üstü plasesiyle kurtuldu bordo-mavililer. Az sonra kolbastıdan bir figür daha gösterdi Yattara.
Sağa bir boş adım, sola döndüğünde kaleyi boşaltmıştı. Bir usta golü de Selçuk'tan geldi... Kaleci hiç beklemiyordu, 30 metreden tavana astı topu. Daha devre bitmeden üç fark yazıyordu tabelada.

Trabzon'a yan bakılmaz
Çok net söyleyebilirim en iyi futbolunu oynamıyordu Trabzonspor. Kolay geliyordu Sivasspor. Geniş alana yayılmıştı oyun. Hareket rahatlığı vardı yani. Anlaşmış gibiydiler, birbirini rahatsız etmiyorlardı. Bireysel beceri gösterene engel yoktu. 6 gol de kişisel beceriden geldi.
Sivasspor ne oynadığını bilmiyordu. Tüm savunma önlemlerini almışken 6 gol yediler.
Taktik, sistem bir yere kadar, sonuç almak için yetenekli futbolculara ihtiyaç var gerçeğine takıldılar. Mehmet Yıldız, Egemen'in prangasından kurtulamadı. Ceyhun Eriş, kendini kulüplerden yollayan düşük viteste kaldı. Başka da Trabzonspor tarafına yan gözle bakan yoktu. Anlaşma sonucu olsa gerek, bir gol de Yiğidolar'dan geldi.
Yattara kolbastı arası gollerle geçti,
Teo
tam görev yaptı, Colman organizasyon işinde iyiydi.
Jaja'nın biraz daha alışmasını bekleyeceğiz. Umut'u hiç fark etmedim, nasıl becerdiyse herkesin gözü önünde saklanacak yer buldu...