Farklılık

Galatasaray'lı olmama rağmen maçın favorisinin Fenerbahçe olduğunu düşünüyordum.
Eğer maçta gol olacaksa, ilk golü Fenerbahçe atar diyordum. Kazanırsa da Fenerbahçe kazanırdı.
Hele Kazım'ın gol atacağı hiç aklıma gelmemişti.
O, gol atacak son oyuncumdu. Sahaya çıkan Galatasaray 11'i de beni tatmin etmemişti.
Kısaca Galatasaray'ın kaybedeceğinden çok emindim.
BirazEmre'nin olmaması beni tereddüte düşürüyordu; ama maç başlayıp dakikalar ilerledikçe düşüncelerimden şüphe etmeye başladım.
Galatasaray golü olana kadar Fenerbahçe hücum bile edemedi.
Galatasaray da çok iyi oynamıyordu , ama kazanmak için çırpınan, bir şeyler yapmaya çalışan, rakibini önemseyip saygı duyan taraftı.
Galatasaraylı futbolcular belli ki kendilerini yönetenler gibi bu maçı kurtuluş olarak görüyorlardı.
Öyle ya burası Türkiye, bütün başarısızlıklara, tarihin en kötü sezonuna rağmen bir tek Fenerbahçe'yi yenip şampiyon olmuş gibi etrafta gezebilirler, hava atabilirlerdi.

Umarım sonuç hayırlı olur
Böyle bir durumda, değil bu maçı, 100 kere de Fenerbahçe'yi yenseler benim düşüncelerimi değiştiremezler. Ne bu başkan ve yönetim, ne de birkaçı dışında bu futbolcular, bulundukları yeri hakediyor.
Tanıdığım birçok Galatasaray'lı aynen benim gibi düşünüyor. Tam aksimiz olanlar da var. "Hiçbir şey umrumda değil, bir tek Fener'i yenelim yeter" diyenler.
Maç oynanırken sahaya yabancı madde atanlar, maç dururken sahaya yabancı madde atanlar, Alex korner atarken sahaya yabancı madde atanlar, önemli kurumlarda üst düzey yöneticilik yapıp, ben bu maça küfretmeye gidiyorum diyenler; hepimizGalatasaray'lıyız. Ne enteresan!
Maçtan önce Galatasaray için hayırlı sonuç neyse o olsun diye dilekte bulunmuştum.
Umarım bu sonuç hayırlı olur.