Dik durmak...

60'lara ulaşıldığında Avrupa'da nasıl oynanması gerektiğine ilişkin ipuçları taşıyan bir 'oyun sistemine' geçişin yollarını arıyordu Bursaspor. Her maç sonrası onlar için şunu söylüyorum; Geçen senenin şampiyonundan daha ileri işler bekliyorum! Glasgow çok üst düzey bir takım değil. O kadar çabuk oynamaya çalışmalarına o kadar seri hareket etme o kadar topu kanatlara taşıyıp sert şutlarla gol aramalarına rağmen bunu tam olarak yapabilecek kapasitede değiller. İlk maçta yenilen gollere yanmamak elde değil. Bursaspor'un yediği gol yine bir 'çaylak' paniğinde geldi. Tam üç Bursasporlu'nun arasından uzanıp yazdılar golü. İlk yarı Bursaspor'un üztüne kontrollü gelip defanslarındaki '40'lık kaptanlarını diri tuttu Rangersler. Bütün o ilk yarı boyunca Bursapor'dan gördüğümüz şey şut atmanın gerekliğine inanmış olmalarıydı. Vederson'un frikikteki şutu jenerik güzelliğiydi hepimiz için. Orta sahada yaratıcısız, mücadele gücüyle ilerideki oyuncularının 'boş alan yakalama' şansına kalmış bir oyun çıktı ortaya.

Glasgow sever hakem!
Kapanan takımlara karşı kanatlara inememek yeşil-beyazlıların asal sorunu. Çünkü zaten beklerinden biri ileri çıkmıyor ve kanatlarından biri de eksik çalışıyor. Volkan o nedenle iki kanadın da 'tüyü' olmaya çalışıyor geçen senenin şampiyonunda.Maçın en hararetli anlarında Ergiç'in sakatlanması bir handikapmış gibi göründü ama asıl zayıf halka kim ne derse desin İvankov'un Avrupa maçları için 'zayıf' kalmasıdır. Her çıkışında topu yakına ve rakibe düşürdü 'golcü kaleci! 'Yenilen golde de çıkışındaki tereddüt yine bu 'zayıflığının' göstergesiydi işte. Ne demiştik? 60'larda uygulamaya koymaya çalıştığı 'işgalci' anlayış kanatsız ve 'yüksek adamsız!' oynayan Bursaspor'un elini kolunu bağlıyordu nihayetinde. Buna hakemin 'Glasgow sever tavrını da ekleyelim!' Peki bu maçta ne olacaktı? Yarım düzineye yalkın gol yediğiniz bir ilk maçın ardından ne
olacak idiyse onu yaptı Bursaspor; dik durdu...