Umut pas tutmaz

Bir futbol takımının böyle bir maça bu kadar dirayetli hazırlanabilmesi için futbolcularının mangal gibi bir yürek taşıması gerekiyor. Galatasaray o kadar çalkantının ardından sağlam bir kaptana devrolmasa çoktan okyanus bitkisi olacaktı. Hagi şöyle bağırıyordu fırtınadan sesini duyurabildikçe: 'İleride basın!' İlk yarı öyle bir 'ileride basın!' taktiğiyle oynadı ki Fenerbahçe bu maça kadar hep golle geçtiği dakikaları bir bir tüketti. Ne ki Galatasaray'ın orta sahaya yığdığı 'savaşçıları' ilerde basmanın biraz da 'ileride top tutabilecek!' bir adamla olacağını biliyorlardı. Buna rağmen Pino o yetersiz fiziğiyle sürekli zorladı. Ama olacak gibi değildi tabii ki. Hele 2. yarı F.Bbahçe,Galatasaray'ın ilk yarıda yaptığını yapıp oyunu yarı sahaya yıkmaya ve ileride basmaya başlayınca durum tersine döndü. Durum tersine döndü dönmesine ama orta saha ve defanstaki yığınak; Servet'in ve Neill'in 'bire bir' adamla oynamalarındaki inadı sarıkırmızılıları 'kafa tutar' bir pozisyona getiriyordu. Son 15 dakikaya son yıllarda sürekli önde giren Fener bu kez şaşıran taraf oluyordu.

Arda ve Baros
Dün gece Arda'yı aradı mı Galatasaray? Evet. Onun yokluğunda geniş açıklıkları kullanacak adamı olmadı takımının Baros olduğunda neler olacağını konuştuk durduk maç boyunca. Galatasaray yine bir avuç sevdalısıyla arsız bir sardunya gibi saçaklandı Şükrü Saracoğlu Stadı'nda. Belki de yıllardır süren 'çaresizlik sendromu!' bu'katlanma içgüdüsü!' ilk kez bu kadar yıkılmaya yakın durdu. Bir teknik direktörün boşalttığı şeyin yerini doldurmak bu kadar kısa sürede olası bir şey miydi? Gören göz izan ve akılla olmayacak şey yoktu. Hagi'ydi 'fenomenimizdi!' Olmuştu ve olacaktı. Umut pas tutmazdı...