Galibiyet şarttı

Trabzonspor, ilk 15 dakika içerisinde üstünlüğünü rakibine kabul ettirerek oyunda hakimiyetini kurdu. Her iki takım da gözüken formatla üstünlüğünü özellikle sertliklerle kabul ettirmeyi denedi. Bordo-mavililer, bu dakikalar içerisinde bariz üstünlük gösterisi içerisinde ilk fırsatı Egemen'in kafa vuruşuyla yakaladı. Bu pozisyon Trabzonspor için ne kadar şanssızlık ise evsahibi takım için de o kadar şanstı. Şenol Güneş'in eleştirilen (takımda durmadan değişiklik yapıyor) konsepti, fevkalade yerinde doğru tasarruftur. Zira bu şekilde yedekte duran oyuncuların istim üzerinde olmasını sağlarken, yedek- as ayrımını da ortadan kaldırmış oluyor. Gabriç'in 30. dakikada kaleci ile karşı karşıya kaldığı bir pozisyonda gole ulaşamayışı doğrusu büyük beceriksizlikti. Bu dakikalar Kayserispor'un orta sahayı tamamen Trabzonspor'a bıraktığı anlardı. Trabzonspor buna rağmen açılan boşluktan istifade edemedi.

Burak ayak uyduramadı
Kayserispor'a gelince, bu takımın bu kadar yanlış ve düzensiz oynatılmasına bir türlü akıl erdiremedim. Acaba Tolunay Kafkas'ın kafası bir şekilde başka taraflara mı dağıtıldı? Benim bildiğim Tolunay, bu denli hatalı ve devirsiz takımı sahada saklamaz, gerekli düzerlemeyi anında yapardı. Nitekim de öyle oldu. İlk yarının oyunda mutlak hakimi görünen Trabzonspor bu yarıda ihtiyacı olan gollere ulaşması gerekirken, Kayserispor gereğini yaptı. Bazen şanssızlık bazen de beceriksizlik Trabzonspor'a gol imkanı vermedi. Son haftaların başarılı oyuncusu Burak arkadaşlarına ayak uyduramazken saha içerisinde kendisine bir türlü yer bulamadı. Nitekim 56. dakikada Teofilo ile yapılan değişiklikte zamanlama yerindeydi. 60. dakikadan sonra Kayserispor oyuna ağırlığını koymaya başladı. Tehlikeli ataklarda defans derinliğini kaybedren konuk takım Trabzonspor, ligde en çok gol atan Ariza Makukula'nın plasesine mani olamadı. Sonuçta Trabzonspor ikinci yarıda namağlup unvanını Kayserispor karşısında kaybederken ligde zirve mücadelesi yapan takımlarla arasını biraz daha açmış oldu.